15,112
edits
No edit summary |
No edit summary Tags: Mobile edit Mobile web edit |
||
Line 54: | Line 54: | ||
Náttúruverur vatnsins, sem lýst er í sögnum um hinar seiðandi en heillandi hafmeyjur, hafa innblásið margar sögur um rómantík milli mannheimsins og náttúruveraríkisins. „Að fara yfir“ frá náttúruveraríkinu í mannheiminn er þekkt fyrirbæri. Það er hurð sem var opin en hefur verið lokuð aftur nema í ákveðnum tilvikum hefur sérstökum náttúruverum verið veitt sú undanþága að fá að halda áfram vegferð sinni á þróunarbraut mannsins sökum dýrlegrar dyggðar sinnar og afreka með því að fæðast innan mennskra fjölskyldna og öðlast þar með að lokum guðlega neistann. | Náttúruverur vatnsins, sem lýst er í sögnum um hinar seiðandi en heillandi hafmeyjur, hafa innblásið margar sögur um rómantík milli mannheimsins og náttúruveraríkisins. „Að fara yfir“ frá náttúruveraríkinu í mannheiminn er þekkt fyrirbæri. Það er hurð sem var opin en hefur verið lokuð aftur nema í ákveðnum tilvikum hefur sérstökum náttúruverum verið veitt sú undanþága að fá að halda áfram vegferð sinni á þróunarbraut mannsins sökum dýrlegrar dyggðar sinnar og afreka með því að fæðast innan mennskra fjölskyldna og öðlast þar með að lokum guðlega neistann. | ||
Oftar færast | Oftar færast náttúruverur yfir í dýraríkið og flýta fyrir þróun sinni með því að þjóna manninum í gegnum mjög greindar dýrategundir eins og fíla, hvali, hnísur og jafnvel sérstaklega ástríka og þýða hunda eða hesta. | ||
Minning kynþáttarins um slík atvik nær aftur til hinna þokukenndu sokknu meginlanda [[Lemúríu]] og [[Atlantis]]. Í nútímanum er þessari minningu haldið á lofti sem goðsögnum eða ævintýrum, munnmælasögum eða tilbúningi. Ef hún yrði tekin alvarlega myndi það hrista upp í og koma þeim um koll sem byggja sjálfsvirðingu og lífsýn sína á annarri heimsmynd ef þeir ættu að taka alvarlega þessa skynjun „undirvitundarinnar“ sem er afneitað alls staðar nema í leikriti Shakespeare, Draumur á Jónsmessunótt. | Minning kynþáttarins um slík atvik nær aftur til hinna þokukenndu sokknu meginlanda [[Lemúríu]] og [[Atlantis]]. Í nútímanum er þessari minningu haldið á lofti sem goðsögnum eða ævintýrum, munnmælasögum eða tilbúningi. Ef hún yrði tekin alvarlega myndi það hrista upp í og koma þeim um koll sem byggja sjálfsvirðingu og lífsýn sína á annarri heimsmynd ef þeir ættu að taka alvarlega þessa skynjun „undirvitundarinnar“ sem er afneitað alls staðar nema í leikriti Shakespeare, Draumur á Jónsmessunótt. |
edits