Karma/is: Difference between revisions

Karma/is (view source)

Revision as of 15:38, 10 September 2024

31 bytes added , 2 months ago

Created page with "Þegar sálir hafa ákveðið að snúa aftur til uppruna síns er markmið þeirra að hreinsa sig af myrkri fáfræðinnar. Ferlið getur tekið mörg æviskeið. Mahabharata líkir hreinsunarferlinu við verk gullsmiðs sem hreinsar málm sinn með því að stinga honum ítrekað í eldinn. Þótt sál kunni að hreinsa sig í einu lífi með „miklu átaki“ þurfa flestar sálir „hundruð endurfæðingar“ til að hreinsa sig, segir það okkur.<ref>Kisari Moh..."

Hbraga

26,092

edits

@@ Line 52: / Line 52: @@
 En það er til önnur leið fyrir þá sem þreytast á hinni endalausu endurkomu: sameining við Guð. Hvert líf, eins og franski skáldsagnahöfundurinn Honoré de Balzac útskýrði hugtakið, má lifa til að „ná áfangastaðnum þar sem ljósið skín. Dauðinn markar áfanga á þessari ferð.“<ref>Honoré de Balzac, ''Seraphita'', 3d útg., rev. (Blauvelt, N.Y.: Garber Communications, Freedeeds Library, 1986), bls. 159.</ref>
-Once souls have decided to return to their source, their goal is to purify themselves of ignorance and darkness. The process may take many lifetimes. The Mahabharata compares the process of puriﬁcation to the work of a goldsmith purifying his metal by repeatedly casting it into the ﬁre. Although a soul may purify herself in one life by “mighty efforts,” most souls require “hundreds of births” to cleanse themselves, it tells us.<ref>Kisari Mohan Ganguli, trans., ''The Mahabharata of Krishna-Dwaipayana Vyasa'', 12 vols. (New Delhi: Munshiram Manoharlal, 1970), 9:296.</ref> When puriﬁed, the soul is free from the round of rebirth, one with Brahman. The soul “achieves immortality.”<ref>Svetasvatara Upanishad, in Prabhavananda and Manchester, ''The Upanishads'', p. 118.</ref>
+Þegar sálir hafa ákveðið að snúa aftur til uppruna síns er markmið þeirra að hreinsa sig af myrkri fáfræðinnar. Ferlið getur tekið mörg æviskeið. Mahabharata líkir hreinsunarferlinu við verk gullsmiðs sem hreinsar málm sinn með því að stinga honum ítrekað í eldinn. Þótt sál kunni að hreinsa sig í einu lífi með „miklu átaki“ þurfa flestar sálir „hundruð endurfæðingar“ til að hreinsa sig, segir það okkur.<ref>Kisari Mohan Ganguli, þýð., ''The Mahabharata of Krishna-Dwaipayana Vyasa '', 12 bindi. (Nýja Delí: Munshiram Manoharlal, 1970), 9:296.</ref> Þegar hún er hreinsuð er sálin laus við hringrás endurfæðingar, ein með Brahman. Sálin „verður ódauðleg.“<ref>Svetasvatara Upanishad, í Prabhavananda og Manchester, ''The Upanishads'', bls. 118.</ref>
 <span id="Buddhist_teaching"></span>