Jump to content

El Morya/pl: Difference between revisions

no edit summary
No edit summary
No edit summary
Line 20: Line 20:
W odpowiedzi na wezwanie L<small>ORD</small>, Abraham opuścił wiodące sumeryjskie miasto [[Special:MyLanguage/Ur|Ur]], porzucając kulturę i kulty Mezopotamii w czasie, gdy cywilizacja sumeryjska była u szczytu. L<small>ORD</small> powiedział mu, aby udał się do kraju, który mu pokaże i obiecał uczynić z niego wielki naród. Księga Rodzaju opisuje go jako człowieka bogatego w trzody i stada, który dowodzi prywatną armią i jest uznawany przez okolicznych wodzów za potężnego księcia.
W odpowiedzi na wezwanie L<small>ORD</small>, Abraham opuścił wiodące sumeryjskie miasto [[Special:MyLanguage/Ur|Ur]], porzucając kulturę i kulty Mezopotamii w czasie, gdy cywilizacja sumeryjska była u szczytu. L<small>ORD</small> powiedział mu, aby udał się do kraju, który mu pokaże i obiecał uczynić z niego wielki naród. Księga Rodzaju opisuje go jako człowieka bogatego w trzody i stada, który dowodzi prywatną armią i jest uznawany przez okolicznych wodzów za potężnego księcia.


Abraham jest archetypem człowieka wiary. Otrzymał najwyższą próbę wiary, kiedy Bóg kazał mu złożyć w ofierze swojego syna Izaaka. Abraham czekał wiele lat, aż jego żona Sara urodzi Izaaka, który miał być wypełnieniem obietnicy L<małego>ORD</small>, aby nasienie Abrahama rozmnożyło się jako „gwiazdy na niebie”. Niemniej jednak Abraham posłuchał i gdy podniósł nóż, by zabić syna, anioł PANA kazał mu przestać, a Abraham zaoferował barana w jego miejsce.
Abraham jest archetypem człowieka wiary. Otrzymał najwyższą próbę wiary, kiedy Bóg kazał mu złożyć w ofierze swojego syna Izaaka. Abraham czekał wiele lat, aż jego żona Sara urodzi Izaaka, który miał być wypełnieniem obietnicy L<small>ORD</small>, aby nasienie Abrahama rozmnożyło się jako „gwiazdy na niebie”. Niemniej jednak Abraham posłuchał i gdy podniósł nóż, by zabić syna, anioł PANA kazał mu przestać, a Abraham zaoferował barana w jego miejsce.


Ze względu na osobistą relację Abrahama z Bogiem i jego wzorową wiarę, zarówno chrześcijańskie, jak i muzułmańskie pisma święte opisują go jako Przyjaciela Boga („El Khalil” w języku arabskim Koranu). Na Bramie Jafy w Starym Mieście w Jerozolimie wyryto fragment z Koranu: „Nie ma Boga prócz Allaha, a Abraham jest Jego umiłowanym”.
Ze względu na osobistą relację Abrahama z Bogiem i jego wzorową wiarę, zarówno chrześcijańskie, jak i muzułmańskie pisma święte opisują go jako Przyjaciela Boga („El Khalil” w języku arabskim Koranu). Na Bramie Jafy w Starym Mieście w Jerozolimie wyryto fragment z Koranu: „Nie ma Boga prócz Allaha, a Abraham jest Jego umiłowanym”.