Lord of the World/is: Difference between revisions

'''Heimsdrottinn''', embætti innan [[helgivaldsins]] sem er í höndum æðsta yfirvalds guðdómsins fyrir hönd byggðs hnattar og þróunar hans. Samkvæmt tilmælum [[Karmadrottna]] velur [[Sólar logosinn]] þann sem gegnir þessu embætti úr hópi þeirra sem hafa staðist [[búddhískar]] vígslur og eru lengst komnir á meðal vígsluþega samkvæmt lögum helgivaldsins í tilteknum heimi.   

'''Drottinn heimsins''' tekur við hinni guðlegu forskrift fyrir heiminn frá hinu [[Þögla vitni]] og gætir [[þrígreinda logans]] fyrir hönd [[engla]], [[höfuðskepnanna]] og mannanna sem þjóna til að úthverfa loga Krists á sviðum [[anda]] og [[efnis]]. Hann beinir sér einnig að öllum vitundarsviðum Guðs, þar með talið hinum [[fimm leyndu geislum]]. Að hafa vald á bæði innri sviðum (flötum hinna hinna [[fimm leyndu eða óvirku geisla]]) og ytri sviðum (flötum hinna [[sjö geisla]]) hins mikla [[orsakalíkama]], stillir hann til friðar í [[fjórum lægri líkömum]] plánetunnar.

[[Gátama Búddha]] gegnir embætti Heimsdrottins (nefndur „Drottinn jarðar“ í Opb. 11:4), en hann tók nýlega við af [[Sanat Kumara]], sem hafði gegnt embættinu í tugþúsundir ára. Það er æðsta embættið í andlega helgivaldinu fyrir plánetuna – og samt er drottinn Gátama sá auðmjúkasti meðal uppstiginna meistara.  

Á innri stigum viðheldur hann [[þrígreinda loganum]], guðlega neistanum, fyrir þá lífsstrauma sem hafa misst beina snertingu við [[ÉG ER-nærveru]] sína og hafa skapað svo slæmt [[karma]] að þeir eru ófærir um að magna nægjanlegt ljós frá guðdóminum til að viðhalda endurholdgun sálar sinnar á jörðinni. Í gegnum ljósþráðavef sem tengir hjarta hans við hjörtu allra barna Guðs nærir drottinn Gátama hinn flöktandi loga lífsins sem ætti að brenna á altari hvers hjarta af meiri kærleika, visku og mætti sem hver og einn ætti að glæða með sinni eigin Krists-vitund.  

Gátama Búddha tók við möttli Heimsdrottins 1. janúar, 1956 af Sanat Kumara, yfirstjórnanda og æðstaprests plánetunnar [[Venus]], sem hafði gegnt stöðu Heimsdrottins frá myrkustu stundum í sögu jarðarinnar. Sanat Kumara, þekktur sem hinn aldni, bauð sig fram til að koma til jarðar fyrir þúsundum ára þegar kosmísk ráð höfðu ákveðið að jörðin yrði leyst upp. Svo mikil var fráhvarf mannkyns frá kosmískum lögmálum að Sólardrottnarnir höfðu ákveðið að ekki ætti að gefa mannkyninu frekari tækifæri sem hafði viljandi vanrækt og gleymt Guðs-loganum í hjörtum síunum. Ákvæði laganna fyrir björgun storðar var að einhver sem væri fær um að taka sér stöðu hins holdgaða „lamb“ í efnislegri áttund gæfi sig fram til að viðhalda jafnvægi náttúrunnar og hinum þrígreinda lífsloga fyrir hönd hverrar lifandi sálar. Sanat Kumara bauðst til að taka það að sér.  

Í ''Opnun sjöunda innsiglsins'' segir Sanat Kumara söguna af því hvernig hollir vinir sínir frá Venus buðu sig fram til að fylgja honum og endurholdast meðal mannkyns til að aðstoða við að viðhalda loganum:  

Gleðin sem tækifærið bauð upp á var blönduð sorginni sem aðskilnaðurinn hefur í för með sér. Ég hafði af frjálsum vilja valið mér útlegðarvist á myrkri stjörnu. Og þó að það ætti fyrir henni að liggja að verða frelsisstjarnan vissu allir að það yrði fyrir mig dimm nótt sálarinnar. Þá birtist allt í einu úr dölum og fjöllum stór hópur barna minna. Það voru hundrað fjörutíu og fjórar þúsund sálir sem voru á leið til ljósahallarinnar okkar. Þær hringsóluðu nær og nær uns tólf sveitir hófu að kyrja söng frelsis, kærleika og sigurs. ... Þegar við horfðum á af svölunum, Venus og ég, sáum við þrettándu sveitina klædda hvítu. Það var konunglegt prestdæmi [[Melkísedeksreglunnar]]. ...

When all of their numbers had assembled, ring upon ring upon ring surrounding our home, and their hymn of praise and adoration to me was concluded, their spokesman stood before the balcony to address us on behalf of the great multitude. It was the soul of the one you know and love today as the Lord of the World, Gautama Buddha. And he addressed us, saying, “O Ancient of Days, we have heard of the covenant which God hath made with thee this day and of thy commitment to keep the flame of Life until some among Earth’s evolutions should be quickened and once again renew their vow to be bearers of the flame. O Ancient of Days, thou art to us our Guru, our very life, our God. We will not leave thee comfortless. We will go with thee.”<ref>{{OSS}}, chapter 2.</ref>

Thus, they came to Earth with Sanat Kumara and legions of angels, preceded by another retinue of lightbearers who prepared the way and established the retreat of [[Shamballa]]—the City of White—on an island in the Gobi Sea (now the Gobi Desert). There Sanat Kumara anchored the focus of the threefold flame, establishing the initial thread of contact with all on Earth by extending rays of light from his heart to their own. And there the volunteers from Venus embodied in dense veils of flesh to see Earth’s evolutions through unto the victory of their vow.

The first from among these unascended lightbearers to respond to the call of the Lord of the World from the physical octave was, understandably, Gautama and close with him was [[Maitreya]]. Both pursued the path of the Bodhisattva unto Buddhahood, Gautama finishing the course “first” and Maitreya “second.” Thus the two became Sanat Kumara’s foremost disciples, the one ultimately succeeding him in the office of Lord of the World, the other as [[Cosmic Christ and Planetary Buddha]].

At the moment of the transfer of the mantle of Lord of the World on January 1, 1956, Gautama Buddha assumed the responsibility for sustaining the lifeline to Earth’s evolutions through his own heart flame, and Sanat Kumara, as Regent Lord of the World, returned to his home star, Venus, where he maintains an intense activity of involvement with the [[Great White Brotherhood]]’s service on planet Earth.

Gautama’s former office of Cosmic Christ and Planetary Buddha was simultaneously filled by Lord Maitreya. In the same ceremony, which took place at the [[Royal Teton Retreat]], the office of [[World Teacher]], formerly held by Maitreya, was passed to Lord [[Jesus]] and his dear friend and disciple [[Saint Francis]] ([[Kuthumi]]). [[Lord Lanto]] took the chohanship of the second ray July 1958, which had been held by Kuthumi, and beloved [[Nada]] assumed the office of chohan of the sixth ray, which had been held by Jesus during the Piscean age of which he was also the hierarch.

Saint Germain with [[Portia]] assumed the rulership of [[Aquarian age|Aquarius]] on May 1, 1954. While Maitreya represents the Cosmic Christ and Planetary Buddha, Jesus holds the office of the personal Christ as the great exemplar of each one’s own [[Holy Christ Self]].

Lord Gautama presides as Hierarch of [[Shamballa]], now on the etheric plane, to which the physical retreat has been withdrawn. Throughout the ages, the messengers of the Brotherhood, known and unknown, have held the balance in the physical octave for the flame and the Buddha of Shamballa. Thus Jesus, as the anointed messenger of Lord Maitreya, the Cosmic Christ, was the open door through his Sacred Heart for the light of the Father represented in the persons of Maitreya, Gautama, and Sanat Kumara to be anchored in the hearts of the multitudes of Earth’s people.

The Lord Jesus Christ defined his office in the physical octave according to cosmic law when he said: “As long as I AM in the world, the I AM that I AM, the Word which I incarnate, is the Light of the world.”<ref>John 9:5.</ref> It was this anchoring of the Light of the I AM Presence in his heart chakra that enabled Jesus to take upon himself planetary karma, “the sins of the world,” in order that souls of Light might follow him on the path of Christhood until they, too, should bear in their body temples the Light of the Son of God.

[[Gátama Búddha]]

[[Sanat Kumara]]