Vaivasvata Manu/is: Difference between revisions
No edit summary |
No edit summary |
||
Line 5: | Line 5: | ||
== Austurlenskar kenningar == | == Austurlenskar kenningar == | ||
'Vaivasvata'' er | 'Vaivasvata'' er sanskrítarorð sem þýðir „sólfæddur“—fæddur af sólinni, fæddur af [[Meginsólinni miklu]]. Í hindúakenningum er Vaivasvata skáld, spekingur og gúru-meistari. Hann er líka einn af þeim manúum, eða guðlegu löggjöfum, sem leiðbeina mannkyninu. Hindúar trúa því að hann sé manú nútímans. | ||
Í hindúagoðafræði kemur Vaivasvata fram sem indverjinn [[Nói]] og ýmsar þjóðsögur segja frá því hvernig honum var bjargað frá mikilli flóði. [[Helena P. Blavatsky|Helena Blavatsky]] kallaði hann „forfóður fimmta kynstofns okkar, sem bjargaði honum frá flóðinu sem næstum útrýmdi fjórða kynstofni. Hún tilgreinir ennfremur að hvert handrit „verður að verða vitni að einu af reglubundnu og síendurteknu hörmungum (af eldi og vatni aftur á móti) sem loka hringrás hvers rótarkyns.“<ref>Helena Blavatsky, ''Safnað Ritningar'', bindi. 4: 1882–1883 (Wheaton, ill.: Theosophical Press, 1969), bls. 577, 578.</ref> | Í hindúagoðafræði kemur Vaivasvata fram sem indverjinn [[Nói]] og ýmsar þjóðsögur segja frá því hvernig honum var bjargað frá mikilli flóði. [[Helena P. Blavatsky|Helena Blavatsky]] kallaði hann „forfóður fimmta kynstofns okkar, sem bjargaði honum frá flóðinu sem næstum útrýmdi fjórða kynstofni. Hún tilgreinir ennfremur að hvert handrit „verður að verða vitni að einu af reglubundnu og síendurteknu hörmungum (af eldi og vatni aftur á móti) sem loka hringrás hvers rótarkyns.“<ref>Helena Blavatsky, ''Safnað Ritningar'', bindi. 4: 1882–1883 (Wheaton, ill.: Theosophical Press, 1969), bls. 577, 578.</ref> |
Revision as of 18:03, 22 June 2024
Vaivasvata Manu og maki hans eru manúar fyrir fimmta rótarkynstofninn. Sem manúar halda þau uppi frumgerðarmynstri, eða forsniði, fyrir þann rótarkynstofn og eru bakhjarlar fyrir hina Krists-bornu leið fyrir allar sálir á þeirri þróunarbraut. Manúar og guðdómlegar samfellur þeirra táknuðu Guð föður og guðsmóður fyrir hlutaðeigandi rótarkynstofna þeirra. Aðilar rótarkynstofns fæðast saman og hafa einstakt frumgerðarmynstur, guðdómlega ráðagerð og köllun til að uppfylla á jörðinni.
Austurlenskar kenningar
'Vaivasvata er sanskrítarorð sem þýðir „sólfæddur“—fæddur af sólinni, fæddur af Meginsólinni miklu. Í hindúakenningum er Vaivasvata skáld, spekingur og gúru-meistari. Hann er líka einn af þeim manúum, eða guðlegu löggjöfum, sem leiðbeina mannkyninu. Hindúar trúa því að hann sé manú nútímans.
Í hindúagoðafræði kemur Vaivasvata fram sem indverjinn Nói og ýmsar þjóðsögur segja frá því hvernig honum var bjargað frá mikilli flóði. Helena Blavatsky kallaði hann „forfóður fimmta kynstofns okkar, sem bjargaði honum frá flóðinu sem næstum útrýmdi fjórða kynstofni. Hún tilgreinir ennfremur að hvert handrit „verður að verða vitni að einu af reglubundnu og síendurteknu hörmungum (af eldi og vatni aftur á móti) sem loka hringrás hvers rótarkyns.“[1]
Í bók sinni Meistararnir og leiðin lýsir C. W. Leadbeater Vaivasvata sem „konunglegri mynd,... hæst allra Adepts, sex fet og átta tommur á hæð og í fullkomnu hlutfalli. Hann er fulltrúi kynstofunnar okkar, frumgerð hans, og sérhver meðlimur þess kyns er beint af honum kominn. The Manu hefur mjög sláandi andlit af miklum krafti, með aquiline nef, fullt og flæðandi brúnt skegg og brún augu, og stórkostlegt höfuð af leonine poise.... Hann býr um þessar mundir í Himalaya fjöllum.“[2]
Þjónusta hans í nútímanum
Vaivasvata Manu heldur einbeitingu í Himalajafjöllum. Loginn sem einbeitir sér í undanhaldi hans segulmagnar sálirnar sem þróast innan fimmta rótarkapphlaupsins til mynsturs Kristsvitundar sem hann heldur fyrir þeirra hönd. Ást Vaivasvata til barna sinna er svo mikil að þegar þau hafa samband við logann frá hjartakaleik hans á altari hans, eru þau laus við álögur siðmenningarinnar sem ganga þvert á örlög þeirra sem meðlimir þessa rótarkyns. Rafræn mynstur hans er flókið en viðkvæmt filigree, antahkarana sem umlykur jörðina og tengist hjartalogum hvers fjölskyldumeðlims.
Framburður ákveðinna sérhljóðatóna á ákveðnum tónhæð stillir vitundina við antahkarana (eða ljósvef) og þar af leiðandi í hinn gífurlega guðskraft Vaivasvata. Nemendur ættu að hringja í þetta antahkarana hvort sem þeir eru af fimmta rótarkynstofninum eða ekki, því hann beinir voldugum straumum sem birtast sem stjörnuskot yfir víðáttumikil svæði plánetunnar inn í hjörtu allra sem munu þjóna með honum.
Vaivasvata Manú hefur sagt:
Lærðu þessa einu lexíu af sérfræðingur sem hefur fengið hundruð og þúsundir sigursæla chela: Algjör hlýðni við kennarann mun tryggja tafarlausa leikni. Þegar þú heldur að þú sért einn, aðskilinn, misskilinn, illkvittinn, mundu eftir Vaivasvata Manu og hringdu eftir mynstrinu mínu. Hringdu til að mynstrið þitt birtist. Og veistu að ÉG ER í miðju hvers mynsturs sem hvít-eld-kjarna vitundin.
ÉG ER meðvitund um hvíta eldkjarna fræs og ungplöntu, eik og rauðviði, blóm, stjörnu, fugla sem syngja, kirkjuklukkna sem hringja, klukkunnar klukkunnar, kosmíska klukkunnar sem segir tímann. um vígslu, sigur, kærleika. Þegar ég geng með þér hvert skref á leiðinni, er það vegna þess að ég elti börn dögunar, börn rótarkyns míns. Og þannig, héðan í frá, myndi ég hraða til þín á vængjum ljóssins hvatvísi ljóss okkar og kærleika okkar, svo að þú gætir líka sleppt hinu mikla heimboðskalli föður-móður Guðs til barna okkar um að „Komdu heim, komdu heim, Borða heima." Ég dreg mig til hjarta leyndu geislanna, og þegar þú kallar á þá geisla, mun ég koma fram og setja á þig Rafræn viðveru til að reisa þig inn í mynstur Guðs-sjálfsmyndar, [3]
Hin guðdómlega samfylling Vaivasvata Manu er enn í endurfæðing til að jarðtengja tvíburaloga þeirra í efnisforminu.
Sjá einnig
Athvarf Vaivasvata Manús í Himalajafjöllunum
Heimildir
Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, The Masters and Their Retreats, “Vaivasvata Manu”.
- ↑ Helena Blavatsky, Safnað Ritningar, bindi. 4: 1882–1883 (Wheaton, ill.: Theosophical Press, 1969), bls. 577, 578.
- ↑ C. W. Leadbeater, Meistararnir og leiðin (Adyar, Madras, Indland: Theosophical Publishing House, ca.1959), bls. 40–41.
- ↑ Vaivasvata Manu. Nurturing the Souls of a Planet,“ 12. október 1973.