Beelzebub/is: Difference between revisions
No edit summary |
No edit summary |
||
| Line 4: | Line 4: | ||
Beelsebúl eða Beelzebúl er stundum notað sem nafn á [[Satan]] eða djöflinum. | Beelsebúl eða Beelzebúl er stundum notað sem nafn á [[Satan]] eða djöflinum. | ||
Á tímum Krists trúðu gyðingar almennt því að Beelsebúb væri leiðtogi djöfla. [[Farísearnir]] sökuðu Krist um að reka djöfla | Á tímum Krists trúðu gyðingar almennt því að Beelsebúb væri leiðtogi djöfla. [[Farísearnir]] sökuðu Krist um að reka út djöfla úr sjúkum með krafti Beelsebúbs, „höfðingja djöflanna.“<ref>Matt. 12:22–27; Markús 3:22–30; Lúkas 11:14–26.</ref> Talið er að nafnið Beelsebúb sé dregið af ''Baal-Sebúb'', staðbundnum Filistea guði sem tilbeðinn var í Ekron (um 25 mílur vestur af Jerúsalem) sem getið er í II. Konungabók 1:3. Sumir fræðimenn halda að nafn Filista guðs gæti hafa verið ''Baal-Sebúl'', „drottins hins háa bústaðar“ eða „drottins hins himneska híbýlis,“ en síðar breytt í hið niðrandi nafn „Beelsebúb“ sem merkir „flugnahöfðinginn". | ||
Í ritum Valentínusar, gnóstíkans á annarri öld, var Beelsebúb kallaður „drottnari glundroðans“. Hebresk Kabalafræði vísar til hans sem höfðingja yfir níu illum stigveldum undirheimanna. Í bókum um galdra og djöflafræði frá sextándu og átjándu öld er hann í hópi fimm öflugustu djöflanna. Í „Paradísarmissi“ eftir John Milton kallar Satan hann „fallinn kerúb“ og hann er sýndur sem einn af æðstu drottnurum helvítis, við hlið Satans í völdum og illræði. | Í ritum Valentínusar, gnóstíkans á annarri öld, var Beelsebúb kallaður „drottnari glundroðans“. Hebresk Kabalafræði vísar til hans sem höfðingja yfir níu illum stigveldum undirheimanna. Í bókum um galdra og djöflafræði frá sextándu og átjándu öld er hann í hópi fimm öflugustu djöflanna. Í „Paradísarmissi“ eftir John Milton kallar Satan hann „fallinn kerúb“ og hann er sýndur sem einn af æðstu drottnurum helvítis, við hlið Satans í völdum og illræði. | ||
Revision as of 14:52, 9 July 2024
Beelsebúl eða Beelzebúl er stundum notað sem nafn á Satan eða djöflinum.
Á tímum Krists trúðu gyðingar almennt því að Beelsebúb væri leiðtogi djöfla. Farísearnir sökuðu Krist um að reka út djöfla úr sjúkum með krafti Beelsebúbs, „höfðingja djöflanna.“[1] Talið er að nafnið Beelsebúb sé dregið af Baal-Sebúb, staðbundnum Filistea guði sem tilbeðinn var í Ekron (um 25 mílur vestur af Jerúsalem) sem getið er í II. Konungabók 1:3. Sumir fræðimenn halda að nafn Filista guðs gæti hafa verið Baal-Sebúl, „drottins hins háa bústaðar“ eða „drottins hins himneska híbýlis,“ en síðar breytt í hið niðrandi nafn „Beelsebúb“ sem merkir „flugnahöfðinginn".
Í ritum Valentínusar, gnóstíkans á annarri öld, var Beelsebúb kallaður „drottnari glundroðans“. Hebresk Kabalafræði vísar til hans sem höfðingja yfir níu illum stigveldum undirheimanna. Í bókum um galdra og djöflafræði frá sextándu og átjándu öld er hann í hópi fimm öflugustu djöflanna. Í „Paradísarmissi“ eftir John Milton kallar Satan hann „fallinn kerúb“ og hann er sýndur sem einn af æðstu drottnurum helvítis, við hlið Satans í völdum og illræði.
Sanat Kumara sýnir að Beelsebúb var einn af englunum sem féllu fyrir áhrifum Lúsífers:
Í uppreisninni miklu gegn Drottni Guði almáttugum og hersveitum himnesks helgiveldis hans tældi Lúsifer ekki fáar englasveitir undir forystu sveita hans. Nöfn þeirra eru nefnd í Enoksbók og í öðrum apókrýfubókum og í ritningum austurs og vesturs. Áberandi eru nöfnin Satans, Beelsebúbs, Varmennis, Baals o.s.frv.[2]
Sjá einnig
Heimildir
Pearls of Wisdom, 32. bindi, nr. 4.
- ↑ Matt. 12:22–27; Markús 3:22–30; Lúkas 11:14–26.
- ↑ Elizabeth Clare Prophet, The Opening of the Seventh Seal: Sanat Kumara on the Path of the Ruby Ray, 33. kafli, bls. 236.