Lemuria/is

Kort sem sýnir Lemuria í mestu umfangi, úr The Story of Atlantis and the Lost Lemuria, eftir W. Scott Elliot. Kortin í þessari bók voru byggð á frumritum sem guðspekingurinn Charles W. Leadbeater hafði rannsakað á undanhaldi meistaranna.

Kort sem sýnir Lemúríu á síðari tíma, frá Saga Atlantis og týnda Lemúríu. Samkvæmt Scott-Elliot var röð hamfara á undan síðasta sökk álfunnar.

Kort sem sýnir Atlantis í mestu umfangi og minni heimsálfu Lemúríu í ​​því sem nú er Kyrrahafið, frá Saga Atlantis og týnda Lemúríu.

Kort sem sýnir heiminn eftir að megnið af Lemúríu sökk, með megnið af Atlantis enn ósnortið, frá Saga Atlantis og týnda Lemúríu.

Kort sem sýnir heiminn eftir að megnið af Atlantis sökk, með leifarnar þekktar sem Poseidonis enn ósnortnar, úr Saga Atlantis og týnda Lemúríu.

Kort af Lemuria frá The Lost Continent of Mu, eftir James Churchward (1927). Þetta kort, byggt á lestri Churchward á fornum textum, sýnir álfuna Lemúríu eins og hún var fyrir endanlega eyðileggingu hennar.

Mu, eða Lemuria, var týnda heimsálfan í Kyrrahafinu, sem samkvæmt niðurstöðum James Churchward, fornleifafræðings og höfundar The Lost Continent of Mu, stækkaði. frá norðan Hawaii þrjú þúsund mílur suður til Páskaeyju og Fídjieyja og samanstóð af þremur landssvæðum sem teygja sig meira en fimm þúsund mílur frá austri til vesturs.

Saga Churchwards um hið forna móðurland er byggð á heimildum sem skráðar eru á helgar töflur sem hann segist hafa uppgötvað á Indlandi. Með hjálp æðsta prests í indversku musteri leysti hann töflurnar. Á fimmtíu ára rannsóknum staðfesti hann innihald þeirra í frekari ritum, áletrunum og þjóðsögum sem hann rakst á í Suðaustur-Asíu, Yucatan, Mið-Ameríku, Kyrrahafseyjum, Mexíkó, Norður-Ameríku, Egyptalandi til forna og annarra siðmenningar. Hann áætlar að Mu hafi verið eytt fyrir um það bil tólf þúsund árum með hruni gasklefana sem héldu uppi álfunni.

Móðurmenningin

Móðurdýrkunin, sem átti að verða áberandi á tuttugustu öld, var grunnurinn að siðmenningunni í Lemúríu - þeirri týndu heimsálfu sem sökk undir Kyrrahafinu fyrir mörgum þúsundum ára. Þróun lífs í móðurlandinu og nýlendum hennar táknaði upphafsáhrif anda inn í efni á þessari plánetu. Hér, þar sem fyrstu rótarkapphlaupið kláruðu hringrás guðdómlegrar áætlunar sinnar á ekki einu heldur nokkrum gullöld sem náðu hápunkti sínum fyrir Fall mannsins, karlkyns geislinn ( lækkandi spíralar Anda) urðu að veruleika í gegnum kvenlegan geisla (hækkandi spírala efnis) í heimi formsins.

Í aðalmusteri Mu var logi guðdómlegrar móður festur í sessi sem hnit loga hins guðdómlega föður sem fókusaði á Gullborg sólarinnar. Með því að viðhalda fornu helgisiðunum um ákall til Logossins og tónfalli heilagra hljóða og möntra Orðsins, héldu prestar og prestskonur hins heilaga elds jafnvægis kosmískra krafta fyrir hönd lífsbylgna plánetunnar. Í hinum fjarlægu nýlendum Mu voru eftirlíkingar af musterinu og loga-fókus þess komið á fót sem helgidóma meyjarvitundar, og mynduðu þar með ljósboga milli jarðar og sólar, sem var festur í loganum að neðan og loganum fyrir ofan, sem miðlaði orku Logossins sem nauðsynleg er til að fella form og efni út á sviðum efnisins.

Langt umfram okkar eigin lítilfjörlegu afrek, komu hinar miklu tækniframfarir sem urðu á öldum samfelldrar menningar á Mu fram í gegnum alhliða samstöðu með guðdómlegri móður, en meðvitund hennar tekur undir lögmálin sem stjórna allri birtingu á jörðinni. Árangurinn á öllum viðleitnisviðum þjóðar sem helgað er áætlun Guðs sem opinberað er í gegnum Alsjáandi auga hans sýnir til hvaða hæða siðmenning getur risið þegar móðurloginn er heiðraður og dáður í hverju hjarta og varinn og stækkaður í helgistöngum tileinkuðum nafn hennar. Og það verður ljóst að fall mannsins frá náð var í raun afleiðing þess að hann féll frá trúardýrkun móðurinnar og misnotkun hans á orku fræatómsins sem fókusaði á [[grunn-atóminu]. -hryggjarstöðvarinnar]], sem kemur á ljósi móðurlogans í líkamanum.

The Fall mannsins á Lemúríu

Fall Mú var því bein afleiðing af falli mannsins, sem náði lægsta punkti í afhelgun helgidómanna fyrir kosmísku meyjuna. Þetta varð til smám saman með málamiðlun við meginregluna, aðskilnað frá heilögum anda og sjónmissi sem óhjákvæmilega leiðir af því. Blindaðir af metnaði og sjálfsást hlúðu prestar og prestkonur ekki lengur að logunum; Þeir yfirgáfu heit sín og yfirgáfu iðkun þessara helgu helgisiða sem höfðu haldist óslitin í þúsundir ára – jafnvel á sama tíma og heilögu englarnir vaka ævarandi yfir ófættum loga sem brennur á altari hins hæsta Guðs.

Tilbeiðsla á Tunglmóður, hórunni miklu sem nefnd er í Opinberunarbókinni, kom í stað tilbeiðslu sólmóðurinnar, konunnar sem Jóhannes sá „klædda sólinni og tunglið undir fótum hennar og á höfði hennar kórónu af tólf stjörnum.“ Svartur kristal settur í blý og stein varð þungamiðjan fyrir rangfærslu móðurgeislans og tákn hinnar nýju trúar. Einn af öðrum voru innri hringir musterisfyrirmælanna brotnir með djöfullegri iðkun svörtum galdra og fallískri tilbeiðslu sem Luciferianmenn kenndu, þar til algjörlega fölsk guðfræði þurrkaði út óspillt mynstur móðurdýrkunarinnar.

Lífið á meginlandi Mu var spillt enn frekar af geimverum og fallnum englum með gróteskum erfðafræðilegum missköpun, hæðst að guðdóminum og brotið gegn heilögum vísindum móðurinnar með því að taka þátt í stríðum guðanna.

Sökkvun Lemúríu

Með og með fyrstu gnýr hamfara heyrðust af íbúum Mu. Altari afskekktustu nýlendanna voru fyrst til að falla. Þegar síðustu vígin – musterin tólf sem umlykja aðalmusterið – voru tekin af Satanists, var kraftur ljóssins sem leifar hinna trúuðu ákalluðu ekki nógu mikil til að halda jafnvægi í álfunni.

Þannig sökk Mu að lokum niður af þyngd myrkrsins sem börn hennar höfðu ákallað - og vegna þess að verk þeirra voru vond, voru þau komin til að elska meira en ljósið. Hún fór niður í skelfilegum fjölda eldfjalla og sprengjandi hrauns, og logabrennurnar sem höfðu haldið uppi voldugu fólki og voldugu siðmenningu voru ekki lengur til. Það sem hafði tekið hundruð þúsunda ára að byggja upp var rifið niður á kosmísku millibili - afrek heillar siðmenningar sem glatast í gleymskunni, andleg-efnisleg þróun mannsins svipt úr ytra minni hans!

Missir Móður-logans

Hrikalegt þó að þessi hamfari hafi verið fyrir milljónir sálna, en miklu meiri afleiðingu var eyðileggingin á brennidepli móðurlogans sem hafði logað á altari aðalmusterisins - lífgefandi eldur, merki guðdómleika hvers manns sem birtist sem Að ofan, svo fyrir neðan. Því miður var kyndillinn sem hafði verið látinn falla til jarðar. Aðferðir hinna föllnu, sem höfðu unnið nótt og dag af ofstækisfullri ákafa, náðu árangri í að ná endamarki sínu: Móðurloginn var slokknaður á líkamlegu plani.

Um tíma leit út fyrir að myrkrið hefði umvefið ljósið algjörlega. Þegar þeir sáu brotthlaup kynstofnsins kusu kosmísk ráð að leysa upp plánetuna þar sem fólk hafði yfirgefið Guð sinn; og þetta hefðu orðið örlög þess hefði Sanat Kumara ekki beitt sér fyrir og boðið að gera sig útlægan frá Hesperus (Venus) til að halda loganum fyrir hönd mannkyns og halda jafnvæginu. ljóssins fyrir Terra þangað til mannkynið ætti að snúa aftur til hinnar hreinu og óflekkuðu trúar fornra forfeðra sinna.

Although the physical focus of the Mother flame was lost when Mu went down, the feminine ray has been enshrined on the etheric plane by the God and Goddess Meru in their temple at Lake Titicaca.

Paradise lost

The souls who perished with the Motherland reembodied upon a naked earth. Their paradise lost, they roamed the sands whose atoms were etched with the edict of the LORD God “Cursed is the ground for thy sake....” Having no recall of their former estate and no tie thereto—for they lacked the Flame—they reverted to a primitive existence. Through disobedience to the laws of God, they forfeited their self-mastery, their right to dominion, and their knowledge of the I AM Presence. Their threefold flame was reduced to a mere flicker and the lights in their body temples went out.

Man, no longer found in the image of the Christ, became one of the species (Homo sapiens), an animal among other animals, his God-potential sealed for a thousand days of cosmic history. Thus began the tortuous trek of evolution that has brought civilization to its present level and which is intended to culminate in a golden age of Christ-mastery and full God-realization.

The Mother flame rising again

In 1971 devotees of the sacred fire serving in an outer retreat of the Great White Brotherhood magnetized the Mother flame of Mu to the physical octave, thereby anchoring the lodestone for the Aquarian-age culture being initiated in the final decades of the twentieth century. Once again, the torch has been passed; and this time, by God’s grace and man’s effort, it shall not go down!

Just as the worship of God as Father has dominated religious thought for many centuries, so in the next cycle the appreciation of God as both Father and Mother will provide the theme of an Ascended Master philosophy and way of life. This promises to be an era of perfecting the precipitation of Spirit in and as Matter as man takes dominion over the four elements—fire, air, water and earth—which represent the four planes of God’s androgynous consciousness whose cycles he must master prior to his reunion with the God Self. Through the worship of the Motherhood of God and the elevation in society of the functions of the Feminine aspect of the Deity, science and religion will reach their apex and man will discover the Spirit of God as the flame enshrined upon the altar of his own being even as he discovers the Matter of God in the cradle of nature. Moreover, through the enlightenment of the Divine Theosophia he will accept his role as the living Christ—the seed of the Divine Woman.

Transmutation of the records of the fall

In a dictation delivered in San Diego, California, the ascended master Ra Mu has called for the students of the masters to give calls for the clearing of the records of the fall of Lemuria:

Out of the depths of the sea I am come, Ra Mu. I descend upon this place for the clearing of the records of Lemuria. This cleansing of the records beneath the Pacific is necessary in this hour for the balance of the coasts and of the planetary systems as well.

We, then, are grateful to gather with you, souls of light, souls of Lemuria. Our mission in this hour is to call you to the heart of the living flame—the violet flame of the Holy Spirit and of Saint Germain. We call to you, beloved, to give dynamic decrees that the violet light might descend into the very depths of the seas, clearing the records of the continent, clearing those records beneath the seas—and above the seas before the sinking of Lemuria.

Many of you who have gathered here on this coast were present in times of Lemuria. You knew its history, you knew its mountains. You saw the warfare of the gods also. You saw the sinking of Lemuria. Thus you are yet on Lemurian soil and thus you have come back to the place for resolution. The resolution is the resolution of divine love, and truly it must take place 360 degrees of the clock....

Sons and daughters of Lemuria and of planet Earth, I speak to you, then. I advocate that you move with great acceleration to give your violet-flame decrees for world transmutation. Every violet-flame decree that you give contributes to the stabilization not only of this coast but of the entire globe. If you could see the future, beloved ones, you would not hesitate to give many hours a day decreeing for the violet flame to consume records that have befallen those who lived on Lemuria, those who were under the high priests and those who were the murderers of priests and priestesses in that era....

In this hour we ask you to call and give violet-flame decrees for the transmutation of the records of the murder of the Divine Mother on Lemuria. This record is a deep record and it must be cleansed ere you will see women truly rise to their full stature in the fullness of their Christhood and their femininity. Thus the records of Lemuria are holding back levels upon levels of souls who cannot move on because the records of Lemuria have not been transmuted.

Thus the Pacific rim is now the place where the violet flame must be injected, where the violet flame must go to the very depths of the sea and remove these records. When these records are removed, beloved, there will be a transformation in society as great priestesses of old come to the fore again, take embodiment and move with others who are of the feminine ray to bring in the balance of the masculine and feminine and to drive back those fallen angels who have moved against Woman and her seed through these long, long, long centuries of departure.

See also

Golden age

For more information

For additional teaching on Lemuria and its fall, see Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, The Path of the Higher Self, volume 1 of the Climb the Highest Mountain® series, pp. 60–78, 411–14.

See also James Churchward, The Lost Continent of Mu (1931; reprint, New York: Paperback Library Edition, 1968).

H. P. Blavatsky, The Secret Doctrine, Vols. I and II, (Pasadena, Ca.: Theosophical University Press, 1888, 1963), check index for references to Lemuria.

Sources

Pearls of Wisdom, vol. 31, no. 26, June 12 1988.

Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, The Path of the Higher Self, volume 1 of the Climb the Highest Mountain® series, pp. 411–14.