Bodhisattva/is

Twenty-Five Bodhisattvas Descending from Heaven, Japan, Kamakura period (c. 1300)

Bódhisattva er Sanskrítarorð sem þýðir bókstaflega mannvera sem er bódhi (eða uppljómaður). Maður sem mun verða uppljómaður eða sá sem beinir öllum kröftum sínum og afli að því að verða uppljómaður. Bodhisattva er sá sem á í vændum að verða uppljómaður Búddha en hefur afsalað sér alsælu nirvana og gefið heit um að bjarga öllum guðsbörnum á jörðinni. Uppstiginn meistari eða óuppstiginn meistari getur verið bódhisattva.

Í Mahayana stefnu búddhadóms er markmið vegferðarinnar að verða bódhisattva. Vegi bódhisattva er almennt skipt í tíu stig sem kallast bhúmi. Bódhisattva leitast við að þroskast frá einu stigi til annars uns hann öðlast uppljómun.

Merking orðsins

Prófessorarnir David Lopez og Steven Rockefeller skrifa saman um bodhisattva hugsjónina í búddhadómi:

Sanskrítar hugtakið bódhisattva er samsett úr tveimur orðum, bódhi og sattva. Bódhi er dregið af rót sagnarinnar budh, sem þýðir 'vaka' þannig að bódhi er vakandi hugarástand.

Í samhengi við búddhistaleiðina er bódhi hugarástand þess að hafa vaknað af svefni fáfræðinnar; það er uppljómun.

Annar hluti hugtaksins, sattva, getur þýtt „vitundarvera,“ í því tilviki yrði efnasambandið bódhisattva lesið sem „vera [sem leitar að] uppljómun.

Önnur merking sattva er „hugur“ eða „ætlun“, svo að Bódhisattva merkir því „hugur eða ásetningur manns sem beinist að því að öðlast uppljómun". ...

Bódhisattvar gera sér ekki að góðu að tryggja eigin frelsun þar sem þeir djúpt snortnir af þjáningum annarra skynvera, finna til meðlíðunar með þeim og ákveða að verða búddhar til að geta komið öðrum að sem mestu gagni.

Bódhisattva heitir því að verða Búddha til að leysa allar verur í alheiminum undan þjáningum, óháð því hversu margar verur það eru eða hvílíkan óratíma þetta gæti tekið. ...

Þannig er sagt að bódhisattva hafi tvö markmið: velferð allra skyni gæddra vera og að ná búddhastöðu.

Bodhisattva verður gæddur óskiljanlegri visku, hluttekningu og krafti og þekkingu á endalausum aðferðum til að frelsa verur frá þjáningu.

Geshe Wangyal skilgreinir bódhisattva sem

„Afsprengi sigurvegarans.“ Sá sem hefur heitið því að öðlast uppljómun með velferð allra lifandi vera í huga. Hugtakið bódhisattva vísar til þeirra sem eru á mörgum þroskastigum: frá þeim sem þrá uppljómun í fyrsta sinn til þeirra sem hafa raunverulega farið inn á Bódhisattva veginn. Hann þróast í gegnum tíu stig og nær hámarki í uppljómun, öðlast búddhadóm.

Hugsjón bódhisattvans

Búddhiski heimspekingurinn og vitringurinn Nagarjuna skilgreindi í bók sinni sem skrifað var um aðra öld hvað Bódhisattva er:

Innsta eðli allra bódhisattva er stórt kærleiksríkt hjarta og njóta allar tilfinningaverur góðs af kærleika hans. Þess vegna festa ekki allir Bódhisattvar sig við sæluvímuna sem skapast af margvíslegum aðferðum til andlegrar kyrrðar og innri friðar, girnast ekki ávöxt verðskuldaðra verka sinna sem geta aukið eigin hamingju ... .

Með sínu stóra kærleiksríka hjarta líta þeir á þjáningar allra vera, sem eru margvíslega pyntaðar í Avici helvíti vegna synda sinna — helvíti sem hefur óendanlegar takmarkanir og þar sem endalausar hringrásir eymdar eiga sér stað vegna alls kyns karma [sem tilfinningaverur fremja]. Bódhisattvar fullir meðlíðunar og kærleika þrá að þjást sjálfir fyrir sakir þessara vesalings vera.

En þeir þekkja vel þann sannleika að allar þessar margvíslegu þjáningar sem valda margvíslegum eymdum eru í einum skilningi hugarburður og óraunverulegar en í öðrum skilningi eru þær ekki svo ... .

Til þess að frelsa tilfinningaverur frá eymd eru allir Bódhisattvar innblásnir af miklum andlegum krafti og láta óþverrann ganga yfir sig sem fylgir fæðingum og dauða. Þó þeir lúti sjálfviljugir lögmálum fæðingar og dauða eru hjörtu þeirra laus við syndir, bindingar og höft. Þeir eru líkir þessum flekklausu, óflekkuðu lótusblómum sem vaxa úr mýri en óhreinkast samt af henni.

Hin stóru samúðarfullu hjörtu þeirra, sem eru kjarninn í veru þeirra, vanrækja aldrei þjáðar verur [í vegferð sinni til uppljómunar].

Scholar Har Dayal writes:

The bodhisattva ideal reminds us of the active altruism of the Franciscan friars in the thirteenth century A.D. as contrasted with the secluded and contemplative religious life of the Christian monks of that period. The monk prayed in solitude: the friar “went about doing good.”...

Both the arhat [a Buddhist adept or saint] and the bodhisattva were unworldly idealists; but the arhat exhibited his idealism by devoting himself to meditation and self-culture, while the bodhisattva actively rendered service to other living beings.

Bodhisattvas

Maitreya

Kuan Yin

Til frekari upplýsingar

Elizabeth Clare Prophet, Maitreya on Initiation

Heimildir

Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, Saint Germain On Alchemy: Formulas for Self-Transformation.

Elizabeth Clare Prophet, Maitreya on Initiation.

Elizabeth Clare Prophet, “The Age of Maitreya,” October 28, 1990.