Saint Germain

From TSL Encyclopedia
Revision as of 12:42, 14 June 2024 by Hbraga (talk | contribs)
Uppstigni meistarinn Saint Germain

Saint Germain er chohan-meistari sjöunda geislans. Ásamt tvíburaloganum sínum, hinum uppstigna kvenmeistara Porsju, réttlætisgyðjunni, er hann yfirstjórnandi vatnsberaaldarinnar. Hann er hinn mikli bakhjarl frelsislogans en Porsja er bakhjarl réttlætislogans.

Saint Germain er þekktur sem erindreki gæddur guðlegum eiginleikum reisnar, náðar, virðuleika, þokka og sannrar valdamennsku. Hann á hlutdeild í Rakoczy-setrinu, sem hinn Mikli guðlegi stjórnandi kom á legg þar sem hinn fjólublái logi frelsisins er nú skrínlagður.

Frakkneskt nafn Saint Germain er myndað úr latínuorðunum Sanctus Germanus sem þýðir einfaldlega „heilagur bróðir“.

Köllun hans

Sérhvert tuttugu alda tímaskeið helgast einum af geislunum sjö. Jesús var sem chohan-meistari sjötta geislans í forvígi fyrir síðustu tuttugu aldir. Hinn 1. maí 1954 voru Saint Germain og Porsja vígð stjórnendur komandi tímabils sjöunda geislans. Þann dag veitti Saint Germain viðtöku veldissprota úr hendi Sanat Kumara og Jesús krýndi hann æðstu tign stjórnanda til að efla vitundarþroska mannkynsins á næsta tuttugu alda tímabili.

Saint Germain og Porsja færa hinu útvalda fólki Guðs sáttmála sjöunda geislans — fjólubláa logann sem felur í sér hina tvö samverkandi mótpóla frelsis og réttlætis (yin og yang). Ásamt náð og miskunn mynda þessar guðlegu dyggðir grunninn að eiginleikum sem kallast fram með helgisiðum hins nýja tíma vatnsberaaldarinnar.

Sem chohan, eða drottinn, sjöunda geislans, vígir Saint Germain sálir okkar í vísindum og helgisiðum umbreytingarinnar með fjólubláa loganum. Hann er sjöundi engillinn sem spáð var í Opinberunarbókinni 10:7, sem kemur til að uppfylla leyndardóma Guðs „eins og hann hafði boðað þjónum sínum, spámönnunum“.

Saint Germain segir:

„Ég er uppstigin vera, en svo hefur ekki ávallt verið. Ekki aðeins einu sinni eða tvisvar heldur ótalmörg jarðvistarskeið hef ég gengið um grundu eins og þið gerið nú, bundinn í klafa mennskrar tilveru og háður tíma og rúmi. Ég var uppi á Lemúríu og Atlantis. Ég hef séð siðmenningarveldi myndast og ég hef séð þau líða undir lok. Ég hef séð vitundarþroska mannsins ganga í bylgjum meðan mannkyni færist á milli ólíkra menningarskeiða gullalda og frumstæðra tímabila. Ég hef séð valkostina sem mannkyninu hafa boðist, og ég hef séð mannkynið velja ranga kostinn og sóa þannig gegndarlaust árangri vísindalegra framfara til hundraða þúsunda ára. Með röngu vali hefur mannkynið stundum glatað andlegum þroska á hærra stigi en þeim sem hefur náðst með ástundun þróuðustu trúarbragða nútímans.

Já, ég hef séð valkostina, og ég tók ákvörðun. Karlar og konur marka sér stöðu innan helgiveldisins með réttu vali. Með því að velja að vera frjáls í samræmi við stórfenglegan vilja Guðs ávann ég mér lausn frá hringrás endurfæðinga og dauða og þurfti ekki lengur að berjast fyrir tilveru minni utan við Hinn eina. Ég ávann mér aflausn mína með frelsisloganum, grunntóni hins nýja tíma vatnsberaaldarinnar. Þann veg fetuðu gullgerðarmenn gamla tímans, alkemistarnir. Þessir dýrlingar hafa öðlast eilíft líf með því að bergja á ódáinsveigunum, purpurarauða elixírnum. ...

Þið eruð dauðleg. Ég er ódauðlegur. Eini munurinn á okkur er að ég hef kosið að verða frjáls en þið eigið enn eftir að taka þá ákvörðun. Við höfum sömu blundandi hæfileika og getu, sömu auðlind, sömu tengsl við Hinn eina. Ég hef kosið að móta mér guðsímynd. Fyrir ævalöngu mælti hljóðlát rödd innra með mér upphafsboð Alfa og hins lifandi Guðs: „Börn Hins eina, mótið ykkur guðsímynd!“ Í þögn næturinnar heyrði ég kallið og ég svaraði: „Já, það vil ég!“ Að því sögðu endurómaði allur alheimurinn „Já, það vil ég!“ Viljinn til að vera til kallar fram þær óravíddir sem tilverunni eru færar. ...

Ég er Saint Germain, og ég er kominn til að gera tilkall til sálar ykkar og til eldsins sem brennur í brjósti ykkar fyrir sigur vatnsberaaldarinnar. Ég hef markað brautina fyrir vígslu sálar ykkar. ... Ég hef boðskap. ... Það er frelsisboðskapur, boðskapur um tækifæri til að rísa upp og verða í raun það sem ykkur, eins og stjörnunum, er ætlað að verða. Ég vil leiðbeina ykkur við að hrinda í verk guðlegri forsjón ykkar. Ég kem til ykkar og ég tala í hjarta ykkar. ... Ég er á braut frelsisins. Gangið þann veg og þar finnið þið mig. Ég skal gerast leiðbeinandi ykkar ef þið viljið taka á móti mér.“ [1]

Fyrri líf

Stjórnandi gullaldarmenningar

Aðalgrein: Gullöld í Sahara eyðimörkinni

Fyrir meira en fimmtíu þúsund árum var Saint Germain stjórnandi á blómaskeiði siðmenningar í frjósömu landi þar sem nú er að finna Sahara eyðimörkina. Sem konunglegur keisari var hann sérfræðingur í fornum fræðum og hafði snilldartök á efnissviðinu. Fólk leit á hann sem fyrirmynd við birtingu eigin guðsímyndar. Heimsveldi hans náði hátindi fegurðar, samræmis og fullkomnunar sem ekki hefur átt sinn líka á efnissviðinu.

Samt sem áður urðu lystisemdir lífsins fólkinu hugleiknari en stórfelldar og frjóar fyrirætlanir hins mikla guðsanda. Það varð til þess að guðleg ráðssamkoma gaf stjórnandanum fyrirmæli um að draga sig í hlé frá heimsveldi sínu, héðan í frá yrði fólkið að láta stjórnast af eigin karma. Konungurinn hélt ráðgjöfum sínum og starfsmönnum ríkisins mikla veislu. Þar var „tær rafeindadrykkur“ borinn 576 gestum í kristalsbikar.

Þessi kjarnadrykkur var gjöf Saint Germains til verndar sálu þeirra. Þegar tækifæri byðist á ný, á vatnsberaöld, að endurskapa þessa gullaldarmenningu, þá myndu þeir minnast guðlegrar uppsprettu sinnar. Þeir yrðu mönnunum merki um að Guð mun og vill búa með fólki sínu þegar það hefur gert hug sinn og hjarta og sálu tilhlýðilegan íverustað fyrir anda hans.

Meðan á veislunni stóð kom fram alheimsmeistari sem ávarpaði samkomuna. Hann auðkenndi sig með því að orðið Sigur var greypt á enni hans. Hann varaði fólkið við kreppu sem það hefði kallað yfir sig með vantrú sinni. Hann ávítaði fólkið fyrir að vanrækja hina mikilfenglegu guðlegu uppsprettu sína. Síðan sagði hann fyrir um að ríkið færðist í hendur konungssonar sem heimsækti landið til að biðja um hönd konungsdótturinnar. Viku síðar fluttist konungurinn með fjölskyldu sinni til himneskrar gullinnar ljósvakaborgar í siðmenningu samhliða hinni jarðnesku. Prinsinn kom daginn eftir og tók við völdum án þess að nokkur veitti því mótþróa.

Æðsti prestur á Atlantis

Fyrir 13 þúsund árum var Saint Germain æðstiprestur í musteri fjólubláa logans á meginlandinu Atlantis. Í musterinu var mikil eldsúla sem myndaðist og viðhélst með áköllum og endurspeglun frá æðri huga hans (orsakalíkamanum). Hún var sannkölluð uppspretta hins fjólubláa syngjandi loga og dró að sér fólk eins og segulstál. Fólkið kom hvaðanæva til að losa um öll höft á líkama, huga og sál. Þetta tókst því af eigin rammleik með áköllum til hins helga elds og helgisiðum sjöunda geislans.

Þeir sem þjónuðu fyrir altari fjólubláa logans voru menntaðir í altækum prestskap að hætti Melkísedeks í athvarfi Sadkíels erkiengils, Musteri hreinsunarinnar, sem stóð þar sem eyjan Kúba er núna. Þessi prestskapur sameinar fullkomlega trú og vísindi. Þar fengu Saint Germain og Jesús innvígslu sem Sadkíel greinir sjálfur frá: „Þú ert prestur að eilífu að hætti Melkísedeks.“

Áður en Atlantis sökk í sæ, og Nói var enn að smíða örk sína og vara fólk við flóðinu mikla sem væri í vændum, var Saint Germain ásamt fáeinum trúföstum prestum kvaddur til að flytja frelsislogann frá Musteri hreinsunarinnar til öruggs samastaðar við rætur Karpatafjallanna í Transsilvaníu. Þar héldu þeir áfram að víkka út frelsislogann meðan mannkynið afplánaði karma sitt að guðlegri tilskipan.

Á næstu jarðvistarskeiðum enduruppgötvuðu Saint Germain og fylgismenn hans logann og héldu áfram að hlúa að helgiskríninu undir handleiðslu leiðbeinanda síns sem er þekktur undir nafninu Hinn mikli guðlegi stjórnandi, eða Meistarinn R. Síðar meir kom Meistari R með aðstoð lærisveina sinna á fót athvarfi við aðsetur logans, og reisti Rakoczy-setrið, konungssetur Ungverjalands.

Samúel segir Elí frá dómi Guðs yfir húsi Elís, John Singleton Copley (1780)
Samúel vígir Davíð, eftir Antonio González Velázquez

Spámaðurinn Samúel

Á elleftu öld f.Kr. endurfæddist Saint Germain sem spámaðurinn Samúel, framúrskarandi trúarleiðtogi á tímum mikils trúarlegs fráhvarfs. Hann ver einn af síðustu dómurunum í sögu Ísraelsríkis og fyrsti spámaðurinn. Hlutverk dómaranna var ekki einungis að útkljá deilumál og voru þeir foringjar gæddir persónutöfrum sem taldir voru í beinum tengslum við Guð og gátu fylkt kynþáttum Ísraels gegn kúgurum sínum.

Samúel var sendiboði Guðs sem leysti niðja Abrahams úr ánauð spilltra presta, sona Elí, og undan yfirgangi Filistea sem höfðu brytjað niður Ísraelsmenn í stríði. Hann er jafnan nefndur ásamt Móse sem mikill meðalgangari Guðs og manna. Þegar þjóðin stóð andspænis stöðugri ógn af völdum Filistea fékk hann með hugdirfsku sinni Ísraelsmenn til að taka sinnaskiptum og „snúa sér af öllu hjarta aftur til Drottins“ og „þjóna honum einum“. [2] Fólkið iðraðist og sárbændi hann um að láta ekki undir höfuð leggjast að ákalla Drottin þeim til varnar. Þegar hann var að biðja og færa fórnir leystist úr læðingi þrumuveður sem gerði Ísraelsmönnum kleift að sigrast á óvinum sínum. Filistear áttu sér ekki viðreisnar von á dögum Samúels.

Það sem eftir var ævinnar varði Samúel tíma sínum til að fullnægja réttlætinu í öllu landinu. Þegar aldurinn færðist yfir útnefndi hann syni sína dómara yfir Ísrael; en þeir voru ágjarnir og fólkið krafðist þess að Samúel setti landinu „konung eins og allar aðrar þjóðir hafa“.[3] Honum mislíkaði það mjög og bað til Drottins en fékk boð um að verða við kröfu fólksins. Drottinn sagði við hann: „Þjóðin hefur ekki hafnað þér heldur hefur hún hafnað mér sem konungi sínum.“[4]

Samúel varaði Ísraelsmenn við hættunum sem þeim stafaði af nýjum leiðtogum en þeir héldu áfram háværum kröfum um að fá konung. Hann vígði því Sál sem leiðtoga þeirra og fól honum og fólkinu að hlýða ávallt á rödd Drottins. En þegar Sál reyndist vera ótrúr þjónn felldi Samúel dóm Drottins yfir honum fyrir óhlýðnina og vígði með leynd Davíð sem konung. Þegar spámaðurinn dó var hann jarðsettur í Rama; allir í Ísrael hörmuðu fráfall hans.

Heilagur Jósef

Aðalgrein: Heilagur Jósef

Saint Germain fæddist líka sem heilagur Jósef, faðir Jesú og eiginmaður Maríu guðsmóður. Það er fátt sagt um hann í Nýja testamentinu. Biblían rekur ættir hans aftur til Davíðs konungs. Það segir líka frá því hvernig þegar engill Drottins varaði hann við í draumi um að Heródes ætlaði að drepa Jesú. Jósef hlýddi aðvöruninni og fór með fjölskyldu sína til Egyptalands og sneri aftur eftir dauða Heródesar. Sagt er að Jósef hafi verið smiður og talið að hann hafi andast áður en Jesús hóf opinbert trúboð sitt. Í kaþólskum sið er heilagur Jósef virtur sem verndari alheimskirkjunnar og hátíð hans er haldin 19. mars.


Heilagur Albanus, lituð glerrúða í Evesham All Saints kirkju

Heilagur Albanus

Á síðari hluta þriðju aldar endurfæddist Saint Germain sem heilagur Albanus, fyrsti píslarvottur Bretlands. Albanus bjó á Englandi þegar ofsóknir Rómverja gegn kristnum mönnum stóðu sem hæst af völdum Diókletíanusar keisara. Albanus var heiðingi og hermaður í Rómarher en settist eftir herþjónustu að í bænum Verulamium, sem síðar var nefndur St. Albans. Albanus faldi flóttamann, kristinn prest, Amphibalus að nafni, sem sneri honum til kristinnar trúar. Þegar hermenn komu til að leita að honum leyfði Albanus prestinum að flýja, dulbúnum í klæðum embættismanns.

Þegar upp komst um verknaðinn var Albanus húðstrýktur og dæmdur til dauða. Sagan segir að svo mikill fjöldi hafi safnast saman til að verða vitni að aftökunni að fólkið komst ekki yfir mjóa brú sem fara varð yfir. Albanus lagðist á bæn og áin greindist í sundur svo að mannfjöldinn komst áleiðis. Það varð til þess að böðull hans tók sinnaskiptum og bað um að fá að deyja í stað Albanusar. Beiðninni var hafnað og var hann hálshöggvinn ásamt píslarvottinum.

Íbúar eyjunnar hafa dáð Albanus síðan hann lést 303 f.Kr. Eins og séra Albanus Butler skrifar í bók sinni, Líf feðranna, píslarvotta og annarra helstu dýrlinga: "Eyjan okkar hafði í margar aldir getað sótt til heilags Albanusar sem glæsilegs frumpíslarvotts og öflugs velgerðarmanns Guðs og veitt honum viðurkenningu fyrir þá miklu velþóknun sem margir höfðu hlotið frá Guð fyrir milligöngu hans."

Kennari Próklusar

Saint Germain vann á innri sviðum sem yfirkennari nýplatonista á bak við tjöldin. Hann veitti gríska hreimspekingnum Próklusi 410–485 (f.Kr) innblástur, hinum viðurkennda skólastjóra í Akademíu Platons í Aþenu.

Undir handleiðslu meistarans byggði Próklus heimspeki sína á meginreglunni um að einungis sé að finna einn sannan veruleika — hinn „Eina“ — sem er Guð, eða guðdómurinn, hinsta markmið allrar mennskrar viðleitni. Heimspekingurinn sagði: "Handan allra líkama er kjarni sálar og handan allra sála er vitsmunalegt eðli og handan við allar vitsmunalegar tilveru er sá Eini."[5]

Rit Próklusar náðu yfir næstum því öll námssvið sem um getur, allt frá heimspeki og stjörnufræði til stærðfræði og málfræði. Hann viðurkenndi að upplýsing sín og heimspeki kæmi að ofan og hann trúði því að guðleg opinberun birtist mannkyninu í gegnum sig.

Próklus viðurkenndi að uppljómun hans og heimspeki kæmu að ofan — hann taldi að mannkyninu bærist guðleg opinberun í gegnum sig. „Hann virtist ekki vera laus við guðdómlegan innblástur,“ skrifaði lærisveinn hans Marínus, „því að úr munni hans streymdu viskuorð sem líkjast fallandi snjóþykkni; svo að augu hans geisluðu björtum ljóma og ásjóna hans var guðdómlega upplýst.“[6]

Merlín

Aðalgrein: Merlín

Á fimmtu öld endurfæddist Saint Germain sem Merlín – alkemisti, spámaður og ráðgjafi við hirð Arthúrs konungs. Bretland var sundrað á milli stríðandi höfðingja og innrásarlið Saxa hafði gert mikinn usla. Merlín var þá leiðarljós Arthúrs í tólf bardögum (sem voru í raun tólf vígslur) sem háðir voru til að sameina breska konungdæmið. Í samvinnu við Arthúr konung kom hann á fót hinum helga félagsskap riddara hringborðsins. Undir handleiðslu Merlíns og Artúrs varð Camelot-kastalinn launhelgur skóli þar sem riddarar og hefðarkonur leituðust við að afhjúpa helgidóm hins heilaga kaleiks og verða kristnir fullnumar.

Í sumum frásögnum er Merlín lýst sem guðlegum vitringi sem las í stjörnurnar og skráðu sjötíu ritarar niður spár hans um óorðna atburði. Spádómar Merlíns (Prophecies of Merlin) var vinsælt rit á miðöldum. Þar segir frá tíðindum sem eiga sér stað allt frá tímum Artúrs til fjarlægrar framtíðar.

caption
Styttan af Roger Bacon í Náttúruminjasafni Oxford háskóla

Roger Bacon

Aðalgrein: Roger Bacon

Saint Germain var einnig Roger Bacon (um 1220–1292), heimspekingur, munkur af reglu heilags Frans frá Assisi, menntafrömuður og tilraunavísindamaður. Á þessum tímum voru undirstöðugreinar vísindanna álitnar annað hvort guðfræði eða rökfræði eða báðar þessar greinar í senn. Roger Bacon stuðlaði hins vegar að framgangi vísindalegrar aðferðafræði, lýsti því yfir sem sannfæringu sinni að jörðin væri hnöttur og vítaði fræðimenn og vísindamenn samtímans fyrir þröngsýni. „Sönn vísindi eru ekki háð yfirboðum né blindri trú á úreltum kennisetningum,“[7] sagði hann. Bacon sagði að lokum upp stöðu sinni sem fyrirlesari við Parísarháskóla og gekk í förumunkareglu fransiskana.

Hann var þekktur fyrir ítarlegar rannsóknir á alkemíu, ljósfræði og sjónglerjum, stærðfræði og málvísindum. Litið er á hann sem fyrirrennara nútímavísinda og frumkvöðul nútímatækni. Hann spáði fyrir um tilurð upphitaðra loftbelgja, flugvéla, gleraugna, sjónauka, smásjár, lyftu og vélknúinna skipa og farartækja, og skrifaði um þessar nýjungar eins og hann hefði þegar séð þær.

Vísindaleg og heimspekileg heimssýn hans, djörf gagnrýni á guðfræðinga samtímans, og rannsóknir á alkemíu og stjörnuspeki urðu til þess að hann var ásakaður um „villutrú og nýjungagirni“. Af þessum sökum hneppti munkaregla Bacons hann í prísund í fjórtán ár. Í augum fylgismanna sinna var hann á hinn bóginn „doctor mirabilis“ (frábær kennari) og hefur það viðurnefni fylgt honum öldum saman.

caption
Andlitsmynd af Kristófer Kólumbus eftir Sebastiano del Piombo (1519)

Kristófer Kolumbus

Aðalgrein: Kristófer Kolumbus

Saint Germain endurfæddist einnig sem Kristófer Kólumbus (1451–1506), sá sem opnaði Evrópubúum leiðina til Ameríku. Tveimur öldum áður en Kólumbus sigldi yfir hafið hafði Roger Bacon lagt grunninn að ferðalagi Kólumbusar til nýja heimsins með því að staðhæfa í riti sínu Opus Majus að „sjóleiðina yfir hafið frá því þar sem Spánn endar í vestri þar til Indland tekur við í austri má sigla á nokkrum dögum ef vindurinn er hagstæður“.[8] Þessi yfirlýsing skipti sköpum fyrir ráðagerð Kólumbusar þótt hún hafi verið röng að því leyti að næsta land vestan Spánar var ekki Indland. Kólumbus vitnar til þessara orða Bacons í bréfi til Ferdinands konungs og Ísabellu drottningar árið 1498 og sagði að þessi framsýna yfirlýsing hefði verið eitt af því sem blés honum byr í brjóst fyrir ferðalagið árið 1492.

Kólumbus trúði því að Guð hefði gert hann að „boðbera nýs himins og nýrrar jarðar sem Guð talar um í Opinberunarbók Jóhannesar, eftir að hafa mælt sömu orð um munn Jesaja spámanns“.[9] Við undirbúning Indíafararinnar, segir hann í öðru bréfi til Ferdinands og Ísabellu frá árinu 1502, „komu hvorki skynsemin, stærðfræðin né sjókortin mér að nokkru gagni: Fullkomin voru aðeins orð Jesaja.“ Kólumbus vísar hér til forspárinnar sem skráð er í Jesajabók, 11.10–12, að Drottinn muni „greiða lausnargjald fyrir leifar þjóðar sinnar, ... safna saman hinum útlægu ísraelsmönnum og stefna saman dreifðum íbúum Júda frá heimshornunum fjórum“.[10]

Kólumbus var fullviss um að hann hefði verið guðlega útvalinn til köllunar sinnar. Hann kynnti sér spámannabækur Biblíunnar og skráði hjá sér tilvitnanir sem vísuðu til köllunar hans í bók sem hann gaf út sjálfur og kallaði Spádómabókina (Libros de las Profecías) eða fullu nafni Frásögn af spádómunum um uppgötvun Indíalanda og endurheimt Jerúsalems. Þó að um þessa staðreynd sé sjaldan fjallað er hún þó í rauninni svo viðurkennd meðal sagnfræðinga að jafnvel Breska alfræðiritið (Encyclopaedia Britannica) segir með ótvíræðum hætti að „Kólumbus uppgötvaði Ameríku eftir spásögn frekar en eftir stjörnufræði.“

Kristófer Kólumbus lagði skipum sínum úr höfn til að uppgötva nýjan heim. Frelsisloginn sem er að finna í Hreinsunarmusterinu á ljósvakasviðinu uppi yfir Kúbu seiðmagnaði hann til þessa staðar og innra minni hans frá tímanum þegar hann þjónaði þessu musteri á Atlantis leiddi hann af stað. Hann lærði þar á milli æviskeiða og einnig þegar hann lifði á jörðu og yfirgaf líkamann í svefni. Það sem hvatti hann til þessara eyja er frelsisloginn sem vísaði honum á að marka nýja stefnu í nýju landi.

caption
Francis Bacon, greifinn heilagu Albanur, eftir óþekktan listamann

Francis Bacon

Aðalgrein: Francis Bacon

Saint Germain var einnig Francis Bacon (1561–1626). Hann var heimspekingur, smásagnahöfundur, stjórnmálamaður og bókmenntajöfur. Bacon hefur verið nefndur mesti hugvitsmaður sem Vesturlönd hafa getið af sér. Hann er þekktur fyrir að hafa kynnt til sögunnar aðleiðslu í rökfræði og vísindalega aðferðafræði er lagði grunninn að vísinda- og tæknibyltingu nútímans. Hann vissi fyrir að eingöngu hagnýt vísindi gætu frelsað fjöldann frá eymd og volæði lífsbaráttunnar og gert honum kleift að beina huganum að æðri andlegri rækt sem hann þekkti frá fyrri tíð.

Bókin „The Great Instauration“ (titillinn merkir:... eftir hnignun, afturför eða hrun) sem Bacon ritaði árið 1670 lagði grunninn að ensku endurreisninni. Ritið byggist á hugmynd sem hann fékk í æsku um að koma á breytingum „um víða veröld“.

Með árunum safnaði Bacon að sér höfundum allra helstu bókmenntaverka sem út komu á tímum Elísabetar drottningar. Sumir þeirra voru í „leynireglu“ sem hann kallaði "Hjálmsriddarana" („The Knights of the Helmet“). Þeir höfðu að markmiði að auka menntun og efla enska tungu með því að skapa nýja bókmenntahefð á móðurmálinu í stað latínu svo að allur almenningur gæti notið ritanna. Bacon ritstýrði einnig þýðingu á grundvallarbiblíunni ensku, Jakobsbiblíunni (King James Bible), staðráðinn í því að almenningur nyti góðs af því að geta lesið Guðs orð upp á eigin spýtur.

Undir lok nítjándu aldar uppgötvaðist dulmálsletur í verkum Shakespeares og í ritum Bacons og fleiri samtímahöfunda. Þessir textar sýna að Bacon var höfundur leikrita Shakespeares og að hann var sonur Elísabetar drottningar og Leicesters lávarðar.[11] Móðir hans hafði hins vegar neitað að viðurkenna hann sem son sinn og erfingja þar sem hún óttaðist að missa völd sín.

Samtímamönnum Bacons var almennt ekki kunnugt um fjölhæfni hans. Á síðari hluta ævi sinnar varð Francis Bacon fyrir miklum ofsóknum. Hann er yfirleitt sagður hafa dáið árið 1626 en ýmsir hafa haldið því fram að hann hafi með leynd búið í Evrópu um skeið eftir það. Hann sigraðist á aðstæðum sem borið hefðu minni menn ofurliði. Hinn 1. maí árið 1684 vígðist sál hans í upprisunni í Rakoczy-setrinu úr athvarfi hins Mikla guðlega stjórnanda.

Greifinn af Saint Germain
Pólski reiðmaðurinn Rembrandt (um 1655), sem sýnir Saint Germain þegar hann var endurfæddur sem undramaður Evrópu[12]

Undramaður Evrópu

Aðalgrein: Undramaður Evrópu

Það var hinsta þrá Saint Germains að frelsa fólk Guðs. Karma-drottnarnir veittu honum undanþágu til að endurfæðast aftur í jarðneskum líkama þó að hann væri uppstiginn meistari. Hann birtist sem „le comte de Saint Germain“ (greifinn af Saint Germain), aðalsmaður sem með kraftaverkum sínum heillaði hirðir Evrópu á átjándu og nítjándu öld og fékk þar viðurnefnið „undramaðurinn“.

Samkvæmt frásögn Karls prins af Hessen-Kassel kynnti greifinn sig sem son prinsins Ferenc Rakoczys II af Transsilvaníu. Aðrir hafa leitt getum að því að hann hafi verið portúgalskur gyðingur eða sonur Portúgalskonungs.

Saint Germain var fræðimaður, sagnamaður málvísindamaður, listamaður, tónlistarmaður, skáld og erindreki sem hirðfólk í Evrópu virti og dáði sökum snilldargáfna hans. Hann talaði að minnsta kosti tólf tungumál svo reiprennandi að hann var talinn vera innfæddur hvar sem hann kom. Hann var jafnhendur og gat samtímis skrifað bréf með annarri hendi og samið ljóð með hinni.

Loðvík XV fór lofsorðum um hæfni hans sem alkemista og útvegaði honum tilraunastofu og aðsetur í Chambord-höllinni. Samkvæmt annálum konungsins gengu sýningar hans á alkemíu kraftaverki næst. Meðal dáða hans var að gera óaðfinnanlega við gallaða demanta og aðra gimsteina.

Hann stofnaði leynireglur, var í forsvari fyrir Rósakrossregluna, Frímúrarana og Musterisriddarana á þessu tímabili,[13] og skrifaði hið klassíska dulspekirit Hin alhelga þríviska (La Très Sainte Trinosophie), þar sem efninu er komið til skila bæði á nútímamálum og með fornum myndrúnum. Voltaire lýsti honum sem „ódauðlegum manni sem veit allt“. [14] Friðrik mikli, Voltaire, Horace Walpole og Casanova minnast á hann í bréfum sínum og að auki er um hann fjallað í tímaritum samtímans.

Á bak við tjöldin reyndi Saint Germain að stilla svo til að konungseinveldið í Frakklandi þróaðist átakalaust í átt að fulltrúalýðræði og leitaðist við að koma í veg fyrir blóðbað frönsku byltingarinnar. Hann heimsótti Marie Antoniette drottningu og nána vinkonu hennar, Madame d‘Adhémar sem síðar sagði í riti frá hæfileikum hans og varnaðarorðum um væntanlegar hrakfarir og andlát konungsins og drottningarinnar.[15] Skellt var skollaeyrum við ráðgjöf hans. Hann gerði lokatilraun til að sameina Evrópu með því að styðja við bakið á Napóleoni. Napóleon misnotaði mátt meistarans og varð það honum að falli.

Áður en hér var komið við sögu hafði Saint Germain jafnvel beint sjónum að nýja heiminum. Hann varð bakhjarlsmeistari Bandaríkjanna og studdi fyrsta forseta þeirra George Washington. Hann hvatti til þess að sjálfstæðisyfirlýsingin yrði samin og síðan stjórnarskrá Bandaríkjanna. Hann stuðlaði einnig að margvíslegum mannaflssparandi tækjabúnaði á tuttugustu öld. Hann ætlaði þeim tækjum að hjálpa til við að leysa mannkynið undan slítandi erfiðisvinnu til að mennirnir gætu helgað sig þeirri köllun að birta Guð í sjálfum sér.[16]

Chohan-meistari sjöunda geisla

Á síðari hluta átjándu aldar tók Saint Germain við stöðu chohans sjöunda geislans sem kvenmeistarinn Kvan Jín hafði þjónað – en sá geisli stendur fyrir náð, fyrirgefningu og helga athöfn.

Sem chohan, eða drottinn, sjöunda geislans, fjólubláa geislans, vígir Saint Germain sálir okkar til umbreytingar með vísindum og helgiathöfnum fjólubláa geislans. Hann er sjöundi engillinn sem spáð er fyrir um í Opinberunarbókinni 10.7, sá sem kemur til að Guð láti „rætast sitt leynda ráð sem hann hafði boðað þjónum sínum, spámönnunum“.

Á fyrri hluta þriðja áratugar síðustu aldar hafði Saint Germain samband við „herforingja sinn á vígvellinum“, hinn endurfædda George Washington, sem hann þjálfaði til að bera boðskap sinn. Godfré Ray King var höfundarnafn hans. Hann undirbjó jarðveginn fyrir leiðsögn Saint Germains um nýja tímann með bókunum Afhjúpun launhelganna (Unveiled Mysteries), Töfra-nærveran (The Magic Presence) og ÉG ER-orðræðan (The I AM Discourses).

Á síðari hluta sama áratugar komu margar andlegar verur fram úr djúpi þagnarhjúpsins til að aðstoða Saint Germain við að færa mannkyninu kenningar um hinn helga eld og vísa því veginn til blómaskeiðsins.

Saint Germain hafði samband við fulltrúa sinn á jörðu, boðberann Mark L. Prophet, árið 1961 og stofnaði Bræðralag logavarðanna til minningar um Hinn aldna og fyrsta lærisvein sinn, drottin Gátama — og hinn næsta í röðinni, drottin Maitreya. Sanat Kumara, sem Daníel spámaður nefnir Hinn aldna, kom fram á myrkasta tímabili jarðarinnar fyrir langalöngu þegar enga ljósglætu var að finna til frekari þróunar. Hann gaf sig fram ásamt fylgdarliði sínu, flokki 144.000 ljóssálna, til að bera ljósið fyrir hönd jarðarbúa.

Saint Germain minnti á þennan hátt frumherja logavarðanna á að hlýða kalli Hins aldna og helga á ný líf sitt því að tendra lífslogann og hinn helga frelsisloga í sálum Guðs fólks á sama hátt og áður. Saint Germain er stórriddari Bræðralags logavarðanna.

Yfirstjórnandi vatnsberaaldarinnar

Saint Germain gegnir sérlega mikilvægri stöðu í helgiveldinu á okkar tímum. Hann er ekki einvörðungu chohan-drottinn fyrir sjöunda geislann, sem tengist frelsi, náð, umbreytingu og helgri athöfn, heldur er hann líka forvígismaður vatnsberaaldarinnar ásamt tvíburaloga sínum, hinum uppstigna kvenmeistara Porsju.

Sérhvert tuttugu alda tímaskeið helgast einum af geislunum sjö. Jesús var sem chohan sjötta geislans í forvígi fyrir síðustu tuttugu aldir. Hinn 1. maí 1954 voru Saint Germain og Porsja vígð stjórnendur komandi tímabils sjöunda geislans. Þann dag veitti Saint Germain viðtöku veldissprota úr hendi Sanat Kumara og Jesús krýndi hann æðstu tign stjórnanda til að efla vitundarþroska mannkynsins á næsta tuttugu alda tímabili.

Þetta þýðir þó ekki að áhrif uppstigna meistarans Jesú hafi minnkað. Þvert á móti. Sem heimsfræðari á sínu upphafna sviði verður handleiðsla hans og útgeislun Krists-vitundarinnar til alls mannkyns öflugri og fyllri en nokkru sinni fyrr vegna þess að í eðli guðdómleikans liggur að fara handan við og yfirstíga sjálfan sig. Við lifum í alheimi sem sífellt þenst út – alheimi sem víkkar út frá kjarna hvers einstaklingsgreinds sonar (sunnu) Guðs.

Þessi úthlutun þýðir að við erum að færast inn í tuttugu alda tímabil sem er sérlega hentugt skeið til að kalla fram í lífi okkar og veröld ummyndandi áhrif fjólubláa logans frá sjöunda geislanum. Hann býðst okkur til að við getum hreinsað lífskraftinn sem Guð gefur og mannkynið hefur misnotað í þúsundir ára; fengið aflausn frá ótta og skorti, syndum, sjúkdómum og dauða svo að allir geti gengið í ljósinu sem frjálsar verur í Guði. Saint Germain er hinn mikli guðfaðir frelsislogans en Porsja er guðsmóðir réttlætislogans.

Karma er X-þátturinn, hinn mikli óþekkti áhrifavaldur í andlegri framför okkar. Sem guðfaðir okkar á vatnsberaöld vill Saint Germain hjálpa okkur við að losna úr karmískum viðjum svo að við getum náð fram því besta í okkar fari. Lausnarráð hans er: Fjólublái loginn.

Með reglulegri notkun getur fjólublái loginn áorkað uppbyggilegum breytingum í lífi okkar – og umbreytt uppsafnaðri karmaskuld mannkynsins áður en þær hrellingar dynja yfir sem spáð hefur verið fyrir um á okkar tímum. Fjólublái loginn er sjöunda geislaþáttur heilags anda. Hann er hinn helgi eldur sem umbreytir orsök, afleiðingu, skráningu og minningu um synd, það er að segja slæmu karma. Hann er einnig kallaður logi umbreytingar, frelsis og fyrirgefningar.

Fjólublái loginn vinnur í smáum víddum og stórum. Hann er lykillinn til umbreytinga bæði á einstaklingsvísu og heimsvísu. Þegar fjólublái loginn er virkjaður kemur hann af stað breytingum á öllu því sem hann áhrærir. Fjólublái loginn getur breytt spádómum, mildað þá eða upprætt þá að fullu. Þegar þú ákallar fjólubláa logann í nafni guðlegs sjálfs þíns í gegnum hjarta Jesú Krists og Saint Germains, þá beina englar sjöunda geislans honum til úrlausnar á tregðu, misklíð og uppsöfnun slæma karmans.

Alkemía

Aðalgrein: Alkemía

Saint Germain kennir vísindi dulefnafræðinnar og umbreytingarlistarinnar í bók sinni Saint Germain On Alchemy. Hann notar Amentýst—stein gullgerðarmannsins, stein vatnsberaaldarinnar og fjólubláa logann. Valsar Strauss bera orkutíðni fjólubláa logans og munu hjálpa ykkur að komast í takt við hann. Hann hefur líka sagt okkur að „Rakoczy mars“ eftir Franz Liszt beri loga hjarta hans og uppskriftarinnar á fjólubláa loganum.

Athvörf

Aðalgrein: Royal Teton Retreat

Aðalgrein: Táknahellirinn

Saint Germain heldur viðtökustöð fjólubláa logans í gullnu ljósvakaborginni uppi yfir Sahara eyðimörkinni. Hann heildur einnig námskeið í Royal Teton athvarfinu sem og í sínu eigin efnislega/ljósvaka athvarfi, Táknahellinum, í Borðfjallinu, Wyoming. Að auki er hann með starfsstöð hjá hinum Mikla guðlega stjórnanda - Ljóshellinum á Indlandi og Rakoczy-setrinu í Transylvaníu þar sem hann er yfirstjórnandi. Nýlega hefur hann stofnað bækistöð í Suður-Ameríku við athvarf guðsins og gyðjunnar Merú.

Rafræn mynstur hans er Malteuskrossinn; ilmur hans er af fjólum.

Sjá einnig

Porsja

Heimildir

Elizabeth Clare Prophet, Alkemíumeistarinn, Bræðralagsútgáfan, 2015 [1]

Elizabeth Clare Prophet, Fjólublái loginn, Bræðralagsútgáfan, 2023. [2]

Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, The Masters and Their Retreats, sjá “Saint Germain”.

  1. Saint Germain: "I Have Chosen to Be Free." Pearls of Wisdom, 18. bindi, nr. 30.
  2. I Sam. 7:3.
  3. I Sam. 8:5.
  4. I Sam. 8:7.
  5. Thomas Whittaker, The Neo-Platonists: A Study in the History of Hellenismi, 2. útg. (Cambridge: Cambridge University Press, 1928), bls. 165.
  6. Victor Cousin og Thomas Taylor, þýð., Two Treatises of Proclus, The Platonic Successor (London: n.p., 1833), bls. vi.
  7. Henry Thomas and Dana Lee Thomas, Living Biographies of Great Scientists (Garden City, N.Y.: Nelson Doubleday, 1941), p. 15.
  8. David Wallechinsky, Amy Wallace and Irving Wallace, The Book of Predictions (New York: William Morrow and Co., 1980), bls. 346.
  9. Clements R. Markham, Life of Christopher Columbus (London: George Philip and Son, 1892), bls. 207–8.
  10. Encyclopaedia Britannica, 15th ed., sjá “Columbus, Christopher.”
  11. See Virginia Fellows, The Shakespeare Code.
  12. Mark Prophet, 29. desember 1967
  13. Sjá nánar um þátt Saint Germains í þessum leynireglum, t.d.: Isabel Cooper-Oakley. The Count of Saint Germain. Rudolf Steiner Publications–Blauvelt, New York 1970; Jean Overton Fuller. The Comte de Saint-Germain. East-West Publications – London 1988.
  14. Voltaire. OEuvres. Lettre cxviii, éd. Beuchot, lviii, bls. 360. Skv. tilvísun hjá: Cooper-Oakley. The Count of Saint Germain, bls. 96.
  15. Sjá: Madame d’Adhémar. Souvenirs de Mari Antoinette; útdráttur hjá Cooper-Oakley. The Count of Saint-Germain (sjá 16. gr.); Saint Germain On Alchemy (1993), bls. vii–xxvii.
  16. Frekari upplýsingar um jarðvistir Saint Germains sem Kólumbus og Francis Bacon og um liðveislu hans við Bandaríkin, sjá „The Mystical Origins of the United States of America“ í: Saint Germain On Alchemy, bls. 101-26.