Helíos og Vesta

Mósaík sem sýnir Helios innan hvelfingar í forstofu Széchenyi-baðsins í Búdapest. Í gríski goðafræði er lýst að Helíos keyri gylltum vagni dreginn af fjórum hestum.

Helíos er Guð þessa sólkerfis og dvelur í hjarta hinnar efnislegu sólar. Með tvíburaloga sínum, Vesta, þjónar hann sem fulltrúi guðdómsins fyrir þeim sem þróast á plánetunum sem snúast um sólina. Það er Guðs-vitund þeirra sem heldur uppi efnislegu sólkerfi okkar.

Helíos, drottinn dögunarinnar, og Vesta, móðir eilífra hringrása, eru þekktar sem ríkjandi guðdómar (goðmögn) sólarinnar og eru fulltrúar Guðs föður og guðsmóður í Sólinni á bak við sólina þessa sólkerfis. Helíos þjónar á gullna geislanum og tvíburalogi hans, Vesta, á rauðgula geislanum. Meðal hinna tólf stigvelda sólarinnar tákna þau stigveldi hrútamerkisins (línan þar sem klukkuvísirinn er á þrjú) fyrir þróun þessa kerfis. Þetta er lína sonar Guðs, hins eingetna, og það er á þessari línu sem sólar-nærvera Helíos og boðberar Megin sólarinnar beinast að eiginleikum (gæðum) guðlegrar stjórnar sem þeir magna með segulkrafti stóru Meginsólarinnar. Með þessum segli stjórnar Guð lífsflæðinu sem streymir í gegnum okkur, flæðinu á orku Logos. Þetta er sá eiginleiki sem við verðum að útmála undir stigveldi hrútamerkisins.

Forn-Grikkir þekktu Helíos sem sólguðinn. Í rómverskri goðafræði var Vesta dýrkuð sem gyðja eldsins. Grikkir þekktu hana sem Hestíu. Hvert rómverskt og grískt heimili og borg héldu eldi logandi ævarandi til heiðurs Vestu. Í Róm hlúðu sex hofgyðjur, sem kallaðar voru meyjar Vestu, að hinum helga eldi í musteri Vestu.

Ástfólginn Helíos hefur sagt okkur:

Alveg eins og sjávarföll hafsins streyma inn og út, þannig geisla sjávarföll eilífrar sólar í síendurteknum hringrásum. Þegar sólarljósið mikla streymir inn í heiminn ykkar, er það Guð sem miðlar náð sinni og gjöfum til ykkar. Þegar sjávarfallið fjarar út er kominn tími fyrir ykkur til að koma á framfæri þakklæti ykkar og löngun ykkar til að verða mjög ómissandi hluti af honum. Þeir sem eru fúsir til að taka á móti ljósinu sem er að koma, með léttleika þess, fögnugi, krafti, þekkja oft ekki vitjunartímann þegar lífið virðist ekki vera með þeim ... sem augnablikin þegar Guð biður þá um að senda kærleik og auðmjúka bæn til sín.

See also

Temple of the Sun of Helios and Vesta

Sources

Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, The Masters and Their Retreats, s.v. “Helios and Vesta.”