Vaivasvata Manú
Vaivasvata Manú og maki hans eru manúar fyrir fimmta rótarkynstofninn. Sem manúar halda þau uppi frumgerðarmynstri, eða forsniði, fyrir þann rótarkynstofn og eru bakhjarlar fyrir hina Krists-bornu leið fyrir allar sálir á þeirri þróunarbraut. Manúar og guðdómlegar samfellur þeirra táknuðu Guð föður og guðsmóður fyrir hlutaðeigandi rótarkynstofna þeirra. Aðilar rótarkynstofns fæðast saman og hafa einstakt frumgerðarmynstur, guðdómlega ráðagerð og köllun til að uppfylla á jörðinni.
Austurlenskar kenningar
'Vaivasvata er sanskrítarorð sem þýðir „sólfæddur“—fæddur af sólinni, fæddur af Meginsólinni miklu. Í hindúakenningum er Vaivasvata skáld, spekingur og gúru-meistari. Hann er líka einn af þeim manúum, eða guðlegu löggjöfum, sem leiðbeina mannkyninu. Hindúar trúa því að hann sé manú nútímans.
Í hindúagoðafræði kemur Vaivasvata fram sem indverjinn Nói og ýmsar þjóðsögur segja frá því hvernig honum var bjargað frá miklu flóði. Helena Blavatsky kallaði hann „ættföður fimmta kynstofns okkar, sem bjargaði honum frá flóðinu sem næstum útrýmdi fjórða kynstofninum. Hún tilgreinir ennfremur að hver manú „verði að verða vitni að einu af reglubundnu og síendurteknu hamförum (af völdum elds og vatns eftir atvikum) sem loka hringrás hvers rótarkynstofns.“[1]
Í bók sinni Masters and the Path (Meistararnir og vegurinn) lýsir C. W. Leadbeater Vaivasvata sem „konunglegri mynd af manni,... hávaxnastur allra fullnuma, vel yfir 2 metra á hæð og sem samsvaraði sér vel. Hann er fulltrúi kynstofns okkar, frumgerð hans, og sérhver hlutaðeigandi þess kyns er beint af honum kominn. Manú hefur mjög tilkomumikla og kraftmikla andlitsdrætti,arnarnef, brúnt fullskegg sem liðast í bylgjum, brúneygður og stórkostlegt höfuðlag með ljónslegum þokka. ... Hann býr um þessar mundir í Himalayafjöllum.“[2]
Þjónusta hans í nútímanum
Vaivasvata Manu heldur viðtökustöð í Himalajafjöllum. Loginn í athvarfi hans sem hann beinir til sálanna sem þróast innan fimmta rótarstofnsins segulmagnar mynstur, eða forsnið, Krists-vitundarinnar sem hann viðheldur fyrir þeirra hönd. Kærleikur Vaivasvata til barna sinna er svo mikil að þegar þau tengjast loganum frá kaleik hjarta hans á altari hans, losna þau úr álögum siðmenningarinnar sem ganga þvert á hlutskipti þeirra sem aðilar þessa rótarkynþátts. Rafræn mynstur hans er flókið en fíngert ljósþráðanet, antahkarana sem umlykur jörðina og tengist hjartaloga hvers og eins innan fjölskyldunnar.
Framburður ákveðinna sérhljóðatóna í ákveðinni tónhæð stillir vitundina við þennan ljósvef, antahkarana, og þar af leiðandi við hinn gífurlega Guðs-kraft Vaivasvata. Nemendur ættu að fara með samtóna ákall til samstillingar við þetta antahkarana hvort sem þeir eru af fimmta rótarkynstofninum eða ekki því hann beinir voldugum straumum sem birtast sem loftsteinar yfir víðáttumikil svæði plánetunnar inn í hjörtu allra sem vilja þjóna með honum.
Vaivasvata Manú hefur sagt:
Lærið þessa einu lexíu af gúru-meistara sem hefur fengið hundruð og þúsundir sigursæla chela-nema: Algjör hlýðni við kennarann mun tryggja tafarlausa leikni. Þegar þið haldið að þið séuð ein, aðskilin, misskilin, rægð, munið þá eftir Vaivasvata Manú og kallið fram mynstrið mitt. Kallið fram mynstrið ykkar. Og sjá, ÉG ER í miðju sérhvers mynsturs sem hvítur eldkjarni vitundarinnar.
ÉG ER vitund hvíts eldkjarna fræs og ungplöntu, eikar og rauðviðs, blóms, stjörnu, fugla sem syngja, kirkjuklukkna sem hringja, samhstillingu klukkna, kosmísku klukkunnar (sólskífunnar) sem segir til um tímann til vígslu, sigurs, kærleika. Þegar ég geng með ykkur hvert skref leiðarinnar er það vegna þess að ég fylgi á eftir börnun dögunarinnar, börnum rótarkynþátts míns. Og þannig, héðan í frá, myndi ég hraða mér til ykkar á vængjum ljóssins og kærleika okkar svo að þið gætuð líka tekið undir með því mikla heimboðskalli Guðs föður og guðsmóður til barna okkar um að „koma heim, koma heim, koma heim." Ég dreg mig inn að hjarta leyndu geislanna og þegar þið kallið fram þessa geisla kem ég og set á ykkur rafræn nærveru mína til að reisa ykkur í mynstur Guðs-sjálfsmyndar ykkar. [3]
Hin guðdómlega samfella Vaivasvata Manú er enn í jarðvist til að jarðtengja tvíburaloga þeirra í efnisforminu.
Sjá einnig
Athvarf Vaivasvata Manús í Himalajafjöllunum
Heimildir
Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, The Masters and Their Retreats, “Vaivasvata Manu”.
- ↑ Helena Blavatsky, Collected Writings, vol. 4: 1882–1883 (Wheaton, Ill.: Theosophical Press, 1969), bls. 577, 578.
- ↑ C. W. Leadbeater, Masters and the Path (Adyar, Madras, Indland: Theosophical Publishing House, ca.1959), bls. 40–41.
- ↑ Vaivasvata Manu. Nurturing the Souls of a Planet,“ 12. október 1973.