Orkuhula
(et.) Skilgreining á illsku; blæja misbeittrar orku sem maðurinn leggur á efni með misnotkun sinni á hinum helga eldi; maya, tálmynd, blekking.
Orkuhulur (flt.) Notað til að tákna stigbreytingar ljóstíðni frá efni til anda - hverri blæju sem flett er ofan af er þynning á þéttleika, þess vegna hærri tíðni á frumeindavirkni en sú fyrri.
Ekki ein, heldur margar ljósslæður þræða alheiminn og undirbyggja vitundarsvið Guðs. Sumir tala um að fara „handan hulunnar“ og vísa til þeirrar sérstöku blæju sem maðurinn í jarðnesku ástandi sínu skynjar ekki lengur sem form og vitund.
Litið er á andlega framþróun heima handan okkar eigin sem hægfara afefnisvæðingu orkuslæðunnar frá efni til anda — frá því sem kallað er hið ytra, hið efnislega eða áþreifanlega, til þess sem kallað er hið innra, andlega eða óáþreifanlega. Þessir heimar eru búnir til með segulmögnun anda-forms og efnis-forms í kringum kjarnasólir, hver sól logandi hugmynd sem varpað er úr huga Guðs, hver sól heldur við starfsemi í þungamiðju sinni sem fyllir megin viðfangsefni lífsins.
Sjá einnig
Heimildir
Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, Saint Germain On Alchemy: Formulas for Self-Transformation.
Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, The Path of the Higher Self, 1. bindi úr Climb the Highest Mountain® ritröðinni. [1]