AUM (ÓM)

AUM, ÓM (H-ome) [Sanskrít „Ég lýt höfði, ég meðtek, ég samþykki.“] Hið óhlutbundnasta og samt hið áþreifanlegasta tákn guðdómsins. Tæki til sjálfs-birtingar. Orð sem ber um það bil hina léttu orkutíðni orðanna Amen eða enska orðsins „I AM“ (ÉG ER); nafn Guðs.

 
Hluti af greinasafni um Vísindi hins
talaða Orðs

---

   Megingreinar    Hið talaða Orð

---

   Ýmsar gerðir hins talaða Orðs    Staðfesting Ákall Söngl Möntrufyrirmæli Tilskipun Bænaávarp Mantra Bæn

---

   Austrænir hættir    AUM Bhajan Bija mantra Gullna mantran Om mani padme hum

---

   Vestrænir hættir    Heil sé þér María Rósakransbæn

---

   Sérstakir helgisiðir    Ljóshringur Maríu guðsmóður Fjórtán rósakransbænir Rósakransbæn Mikaels erkiengils Helgihald uppstigningarlogans Kristal rósakransbæn Kuan Yins

---

   Skyld efnisatriði    Fjólublái loginn Möntrufyrirmæli fjólubláa logans Jafnvægi á milli fjólublárra og blárra möntrufyrirmæla Pranayama Öndunaræfingar Djwal Kúls  

Hver stafur stendur fyrir ákveðinn þátt guðdóms okkar. A er dregið af Alfa sem er upphafið, skaparinn, uppruni vitundarvakningar í spíralþróun, uppruni vera. Það er knýikrafturinn. M er ÓM Ómega, niðurstaðan, viðhaldarinn og eyðandinn sem samþættir og sundrar forminu og formleysinu. Frá A til ÓM, er öll víðátta sköpunarinnar varðveitt. Og U í miðjunni ert þú, Raun-sjálfið, hinn smurði, hinn Krists-borni, Búddha ljóssins — þú í alheimsbirtingu, í sérbirtingu, þrenningin. Þetta er kraftur varðveislu og viðhalds, einbeitingar, sameiningarafl til auðkennis.

Serapis Bey segir:

Það er taktsláttur um allan alheim sem hefur verið lýst sem hið heilaga AUM eða ÓM. Aðrir hafa nefnt það „Amen“: Það er hið óendanlega sem hreyfist í gegnum snertiflöt hins endanlega og titrar við hið óendanlega líf hins eilífa.</ blokkatilvitnun>

Heimildir

Elizabeth Clare Prophet, The Great White Brotherhood in the Culture, History and Religion of America, 1. kafli..