Orðið
Orðið er Logos; það er kraftur Guðs og birtingin á þeim krafti sem holdgert er í Kristi og sem Kristur.
Unnendur Logos birta mátt Orðsins í helgisiðum vísindanna um hið talaða Orð. Það er í gegnum Orðið sem Guð faðir og guðsmóðir hefur samskipti við mannkynið. Kristur er persónugervingur Orðsins.
Orðið og Vac
Fyrsta vers Jóhannesarguðspjalls hljóðar: „Í upphafi var Orðið, og Orðið var hjá Guði, og Orðið var Guð. Þetta vers á sér hliðstæðu í kenningum hindúa um hina kosmísku meginreglu og persónu Vac (borið fram Vwahk; sem þýðir bókstaflega „tal,“ „orð,“ „rödd,“ „tal“ eða „tungumál“) eins og skráð er í vedaritunum, elstu ritningum hindúasiðar, líklega samdar u.þ.b. 1500-1000 f.Kr.
Í hindúatextanum Taittirya Brahmaa (Brahmaas eru útskýringar við Veda) stendur að „Orðið, óforgengilegt, er frumburður sannleikans, móðir Veda og miðdepill ódauðleikans. Vac er kölluð „móðir“ vedaritanna vegna þess að talið er að Brahma hafi opinberað þau með krafti sínum.
Taya Maha Brahmaa kennir: „Þetta [í upphafi] var aðeins Drottinn alheimsins. Orð hans var með honum. Þetta Orð var annað Orð hans. Hann hugleiddi. Hann sagði: "Ég mun flytja þetta Orð svo að það muni skapa og kalla fram allan þennan heim“ (XX, 14, 2).
Fræðimaðurinn John Woodroffe (pennanafn, Arthur Avalon) vitnar í Jóhannesarguðspjall 1:1 og segir:
Þetta eru eigin orð Veda. Prajapatir vai idam ast: Í upphafi var Brahman. Tasya vag dvitya ast; með honum var Vak eða Orðið (talað er um Vak í kvenkyni sem aðra á eftir honum vegna þess að hún er hugsanlega fyrst í honum, og síðan að Shakti kemur frá honum); Vag vai paramam Brahma; og Orðið er Brahman. Vak er því Shakti eða kraftur Brahman. ... Þessi Shakti sem var í honum er í sköpuninni með honum og þróast í mynd alheimsins á meðan hann er enn það sem hann er — "æðsti Shakti" sem er "einn með Brahman“.[1]
Hindúatextar vísa til Vac sem eiginkonu eða maka skaparans „sem inniheldur alla heima í sér". Sarasvati, maki Brahma og gyðja tungumálsins, talsins, viskunnar og listarinnar, er kennd við Vac í Mahabharata og síðar hindúahefð. Rithöfundurinn Raimundo Panikkar, sem vitnar í Brahmaas, skrifar að Vac „sé sannarlega „kviður alheimsins“. Því „með því orði hans, með því sjálfi, skapaði hann allt þetta, hvað sem það er““.
Panikkar bendir einnig á að "Vac var til fyrir alla sköpun, var til áður en nokkur vera varð til. ... Vac er lífgefandi grundvöllur allra vera. ... Hún hefur kvenleg einkenni samfellu og mótvægis, miðlunarhlutverk og ákveðna kvenlega auðsveipni og hlýðni. Hún þarf alltaf að vera borin fram af mönnum, af guðum eða af skaparanum sjálfum. ... [Vedíska Orðið] er að lokum jafn mikilvægt og Brahman og, á þann hátt sem þarf að skilja rétt, er það Brahman sjálfur. "[2]
Sjá einnig
Heimildir
Pearls of Wisdom, 31. bindi, nr. 65, 2. október, 1988.