Lúsífer
Úr latínu, sem merkir "ljósberi". Sá sem náði stöðu erkiengils og féll úr náð vegna drambs, ofmetnaðar og löngunar til að vera ofar stjörnum Guðs (sonum Guðs og Elóhíms), fyrir ofan dýrð Shekinah til að standa ofar hinum hæsta. „Hversu ertu hröpuð af himni, þú árborna morgunstjarna! ...“[1]
Frumgerð (erkitýpa) hins hnattræna jaðarbúa.
Fallnir englar
Jesaja 14:12–17 veitir ritningarlega frásögn af stríðsyfirlýsingu Lúsífers gegn almáttugum Guði og Kristi hans:
Nú ertu fallinn af himni, ljósberi, sonur morgunroðans. Nú ert þú að velli lagður, sigurvegari þjóðríkja!
Þú sagðir við sjálfan þig: „Ég skal stíga upp til himins, ofar stjörnum Guðs, þar skal ég reisa hásæti mitt. Á þingfjalli guðanna tek ég mér sæti, yst í norðri.
Ég skal stíga ofar hæstu skýjum, líkjast Hinum hæsta.“
En þér var varpað niður til heljar, í hina dýpstu gryfju.
Þeim sem líta þig verður starsýnt á þig, þeir virða þig vandlega fyrir sér: „Er þetta maðurinn sem skók alla jörðina, lét konungsríki riða?
Hann gerði jörðina að eyðimörk, reif niður borgir og sleppti föngum sínum ekki heim.“
Sanat Kumara talar um englana sem fylgdu Lúsifer í uppreisninni miklu:
Í uppreisninni miklu gegn Drottni Guði almáttugum og hersveitum hins himneska helgiveldis tældi Lúsifer ekki fáa englahópa undir forystu félaga hans. Nöfn þeirra eru nefnd í Enoksbók og í öðrum apókrýfubókum og í ritningum austurs og vesturs.
Áberandi eru nöfnin Satan, Beelsebúb, Belíal, Baal o.s.frv. Eitt slíkt nafn, slægs og slóttugs leiðtoga hóps fallinna, hefur verið með lágstafi í orðasafni hinnar heilögu ritningar og það hefur fengið á sig táknræna frekar en persónulega merkingu. Það er höggormurinn.
Þar sem hugtakið hinn „mikill dreki“ vísar til samsteypu alls lúsíferísks falsks stigveldis, sem er fylkt gegn Stóra hvíta bræðralaginu, sérhæfa einstakir aðilar þess og yfirstjórnendur sig í ákveðnum aðferðum ofsókna „drekans“ gegn konunni og í stríðinu háð af falska stigveldi Lúsífería gegn öðrum afkomendum konunnar.
Þar sem Satan er þekktur sem hinn upprunalegi morðingi sem myrti ljósberana til að koma í veg fyrir guðdómlegu ráðagerð Guðs á jörðinni er höggormurinn, sem einnig er „kallaður djöfullinn og Satan,“ erkióvinurinn, hinn upprunalegi lygari og faðir lyga. þar sem blekkingarheimspeki, byggð á ótta og efa, er aðferð hans í hernaði hans gegn hinum sanna Kristum og hinum sönnu spámönnum.
Höggormurinn er hinn vondi, sem ásamt sæði Satans er sáð sem illgresi meðal hinu góða hveiti hins Krists-borna sæðis. Það er þetta sæði sem kallast afkomendur naðranna. Naðra („viper“) er úr grísku þýðingunni á sérnafninu „Höggormur,“ sem ásamt föllnum hópi hans var varpað af himni og íklæddust holdi á jörðu þar sem þeir hafa haldið áfram að endurholdgast frá uppreisninni miklu.<ref. >Elizabeth Clare Prophet, The Opening of the Seventh Seal: Sanat Kumara on the Path of the Ruby Ray, 33. kafli.</ref>
The angels who followed this archdeceiver, named by Jesus “the father of lies” and “a murderer from the beginning,”[2] are the fallen ones, also called Luciferians, Satanists or sons of Belial (after their various lieutenants). More than disobedient, these rebels against First Cause were blasphemous and contemptuous of the Father and his children amongst whom they embodied (see the parable of the tares among the wheat, Matt. 13), having been brought low—to the lowly estate of physical incarnation—by the LORD’s hosts.
Lokadómur Lúsífers
Lucifer was bound “on earth” by Michael the Archangel on April 16, 1975 (even as he and his angels had been bound “in heaven” by the same Defender of the Faith and his angels) and taken to the Court of the Sacred Fire on Sirius, where he stood trial before the Four and Twenty Elders over a period of ten days. The testimony of many souls of light in embodiment on Terra and other planets and systems were heard, together with that of the ascended masters, archangels, and Elohim.
On April 26, 1975, he was found guilty of total rebellion against Almighty God by the unanimous vote of the Twenty Four and sentenced to the second death. As he stood on the disc of the sacred fire before the court, the flame of Alpha and Omega rose as a spiral of intense white light, canceling out an identity and a consciousness that had influenced the fall of one third of the angels of the galaxies and countless lifewaves evolving in this and other systems of worlds.
Many who followed the Fallen One in the Great Rebellion against the Son of God have also been brought to trial. His seed, still “wroth with the Woman” and her Manchild, are making war with the heirs of Sanat Kumara’s light on planet earth.[3] Daily they are being bound by Archangel Michael and the Lord’s hosts and remanded to stand trial in the final judgment as one by one their time is up—and they are being judged: “every man according to their works,” as Jesus’ angel showed it in a vision of the last days of the Piscean age to John the Revelator.
Sjá einnig
Til frekari upplýsinga
Elizabeth Clare Prophet, Fallen Angels and the Origins of Evil
Sjá einnig dæmisögu Jesú um illgresið og hveitið (Matt. 13:24–30, 36–43).
Heimildir
Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, Saint Germain On Alchemy: Formulas for Self-Transformation.
Archangel Gabriel, Mysteries of the Holy Grail.