Þöglu árin í ævi Jesú

Jesú á leið til Ladakh á æskuárum sínum

Það er engin heimild í Biblíunni um hvað Jesús hafði fyrir stafni frá tólf ára aldri, þegar hann var í musterinu í Jerúsalem að ræða við rabbína-presta, fram til þrítugs þegar hann birtist við ána Jórdan til að láta skírast. Þessi ár á milli – hin svokölluðu „þöglu ár“ – eru mikilvægustu árin í lífi Jesú vegna þess að á þeim árum varð hann sá sem hann var og undirbjó sig fyrir hina palestínsku köllun sína.

Jesús fæddist líklega á árunum á milli 8 f.Kr. og 4 e.Kr., varði bernskuárum sínum í Palestínu og gæti hafa flutt til Memfis í Egyptalandi stuttu eftir fæðingu sína og búið þar í þrjú ár. Margar goðsagnir frá Bretlandseyjum greina frá því að afabróðir hans Jósef af Arímaþeu, tinkaupmaður með skipaflota, hafi reglulega siglt til Bretlandseyja og farið með hann til Glastonbury á unga aldri, á aldrinum sjö til tólf ára, að mennta sig við Drúida-háskólana sem voru í miklum blóma á þessum tíma.

Við fregnum af honum næst í musterinu tólf ára að aldri í tilefni páskanna og síðan vitum við ekki meira um hann í Biblíunni fyrr en um þrítugt. Fræðimenn hafa gert ráð fyrir að hann hafi búið í Palestínu á þessum tíma að fást við smíðar. Hins vegar eru engar staðreyndir til að styðja þá kenningu.

Sannanir frá búddhískum handritum

Í fornu búddhísku handriti segir svo frá að Jesús hafi varið þessum „þöglu árum“ í austri. Þessir textar voru upphaflega skráðir á palí, heilögu tungumáli Þeravada búddhamanna. Síðar voru þau þýdd á tíbetsku. Rússneskur blaðamaður, Nicolas Nótóvitch, fann handritin í nóvembermánuði, 1887 í Himis, búddhaklaustri nálægt Leh í Ladakh (Litlu-Asíu). Árið 1894 gaf Nótvitch út þýðingu á þessum texta sem „Ævi heilags Issa“.

Hugsanlegar leiðir sem Jesús ferðaðist um til Austurlanda á hinum "þöglu árum" sínum"

Samkvæmt handritunum fór Jesús á þrettán ára aldri frá Jerúsalem með kaupmönnum í ferð til Sind svæði í núverandi suðaustur-Pakistan í neðri Indus-árdalnum „með það að markmiði að fullnuma sig í hinu helga orði og nema lög hinna miklu Búddha. Fjórtán ára fór hann yfir Sind. Síðan kom hann sér fyrir meðal Aríanna.

Frægð Jesú breiddist út og Jains-trúarmenn báðu hann að dvelja hjá sér en hann fór í staðinn til Juggernaut á Indlandi „þar sem hvítu prestarnir í Brahma tóku fagnandi á móti honum“. Prestarnir „kenndu honum að lesa og skilja Veda-ritin, að lækna með bænum, að kenna, að útskýra hin helgu rit fyrir almenningi, að reka út illa anda úr andsettum mönnum og endurheimta geðheilsu þeirra. Á aldrinum fjórtán til tvítugs varði Jesús sex árum í Juggernaut, Rajagriha, Benares (Varanasi) og öðrum helgum borgum.

Að lokum lenti Jesús í átökum við Brahmína og Kshatría (presta- og hermannastéttir) vegna þess að hann kenndi hinum lægri stéttum heilög rit. Óvinir hans lögðu á ráðin að drepa hann. Um tvítugt sá hann sitt óvænna og yfirgaf Juggernaut að næturlagi og fór til fjallsróta Himalajafjalla í suðurhluta Nepal, fæðingarstaðs Gátama Búddha. Á aldrinum tuttugu og eins til tuttugu og sjö ára varði Jesús sex árum í Nepal þar sem hann náði tökum á Palí-málinu og varð „fullnum í að útskýra hin helgu rit“.

Samkvæmt hefð ferðaðist Jesús einhvern tíma á meðan hann dvaldi í Austurlöndum til Ladakh, Rajputana og Kabúl í núverandi Afganistan. Á milli tuttugu og sjö og tuttugu og níu fór hann frá Himalayafjöllum og ferðaðist vestur og prédikaði á leiðinni. Hann fór í gegnum Persíu, þar sem hann ávítaði falskt prestdæmi af Zoroastrianism, sem aftur varpaði honum út úr bænum þeirra í von um að hann yrði villidýrunum að bráð. Loksins, tuttugu og níu ára að aldri, fullbúinn fyrir verkefni sitt, sneri hann aftur til Palestínu.

Mikilvægi þöglu áranna

In those lost years Jesus walked a path of discipleship under the great lights of the East. He sought the perfecting of his heart and mind, and although he was born an avatar, he still had to take the necessary human footsteps. Jesus had to walk the path to accomplish his soul’s integration with the Word in preparation for his baptism, his transfiguration, crucifixion, resurrection and ascension, and he had to work to internalize and bring forth the fullness of his Christhood. And if he had to do it, we also have to do it.

El Morya points out that the suppression by the churches of the knowledge of Jesus’ lost years has “hurt the younger generation more than all others, because they have had no one to equate with from the years twelve to twenty-nine. In those very important years from twelve to eighteen, when all of the burdens and temptations of life come upon them, they have not seen the figure of the one who became the master and who now is ready to show them the way.”

Sjá einnig

Issa

Jósef af Arímaþeu

Til frekari upplýsinga

Elizabeth Clare Prophet, The Lost Years of Jesus: Documentary Evidence of Jesus’ 17-Year Journey to the East

Hartmann Bragason, Austurlenskar rætur kristninnar. Upprunalegar kenningar frumkristninnar og guðfræði nýja tímans. Bræðralagsútgáfan, 2022.

Heimildir

Elizabeth Clare Prophet, 4. október, 1987.

Elizabeth Clare Prophet with Annice Booth, Mary Magdalene and the Divine Feminine.