Uppstigning

Elía tekinn upp í eldvagn, Giuseppe Angeli

Helgisiðiur þar sem sálin sameinast anda hins lifandi Guðs, ÉG ER-nærverunnar. Uppstigningin er hápunktur sigursællar dvalar sálarinnar í Guði í tíma og rúmi. Það eru Guðs gjafar laun hinna réttlátu eftir Síðasta dóminn frammi fyrir hvíta hásætinu mikla þar sem hver maður er dæmdur „eftir verkum sínum.“

Uppstigninguna upplifði Enok en um hann er ritað að Enok gekk með Guði, þá hvarf hann því að Guð tók hann.“ um Elía var sagt: "Meðan þeir voru að tala saman á göngunni birtist skyndilega eldvagn með eldhestum fyrir er skildi þá að og Elía fór til himins í stormviðri." ; uppstigning Jesú átti sér ekki stað eins og skráð er í ritningunni en þar segir að "hann varð upp numinn að þeim ásjáandi og ský huldi hann sjónum þeirra." Hinn uppstigni meistari El Morya hefur opinberað að Jesús hafi stigið upp frá ljósathvarfinu Shamballa eftir að hann lést í Kasmír, 81 árs að aldri í f</ lítill>.Kr. árið 77.

Endurfundurinn við Guð í uppstigningunni táknar endalok karma og endurfæðingar og endurkomu til dýrðar Drottins sem er markmið lífsins fyrir syni og dætur Guðs. Jesús sagði: „Enginn hefur stigið upp til himins nema sá er steig niður frá himni, jafnvel Mannssonurinn (er ekki undanskilinn)." Í meðvitaðri upprisu sonar Guðs í musteri sínu fer sálin í brúðkaupsklæðnaðin til birtingar eða uppfyllingar guðsþjónustu sonarins (sólarinnar) í ljósinu. Sálin er gerð verðug af náð Jesú til að bera kross hans og kórónu. Eftir vígsluleið Jesú stígur hún upp í gegnum Krists-sjálfið til Drottins síns, ÉG ER-nærverunnar, þaðan sem hún steig niður.

Líkamleg uppstigning

Hinir uppstignu meistarar kenna að það sé ekki nauðsynlegt að rísa upp í efnislegum líkama. Sálin sjálf er laus við dauðastríðið og umbreytist í uppstigningarferlinu á meðan líkamsleifunum er falið hinum helga eldi í helgihaldi líkbrennslunnar. Þó að það séu dæmi í ritningunni um uppstigningu í líkamanum (Enok og Elía), þá er það háð þeim skilyrðum að viðkomandi hafi jafnað á milli 95 og 100 prósent af karma sínu; en vegna undanþágu á vatnsdýraöld er tilskilið í hinu stóra lögmál að maðurinn hafi jafnað að minnsta kosti 51 prósent af karma sínu og gerir sálinni þannig kleift að jafna eftir uppstigningun 49 prósentin sem eftir eru. Í þessu tilviki er uppstigningarferlið næstum aldrei líkamlegt. Uppstigning er þó alveg eins raunveruleg sem skyggnir menn geta borið vitni um eða þeir sem öðlast dulræna ofurskynjun með heilögum anda.

Þegar líkamleg uppstigning á sér stað umbreytist efnislíkaminn og ljóslíkami hins uppstigna meistara kemur í hans stað. Í uppstigningarathöfninni verður sálin varanlega klædd þessum líkama, einnig kallaður „brúðkaupsklæðið“ eða hinn ódauðlegi sólarlíkami. Serapis Bey lýsir ferlinu í Skýrslunni um uppstigninguna (Dossier on the Ascension):

Loginn fyrir ofan (í hjarta nærverunnar) segulmagnar logann fyrir neðan (þrígreinda logann í hjartanu) og brúðkaupsklæðnaðurinn sígur niður um silfursnúruna til að umvefja lífsstraum einstaklingsins í hinum áþreifanlega lífsstraum uppstigningarinnar. Gríðarlegar breytingar verða síðan á forminu hér að neðan og fjórir lægri líkamar mannsins hreinsast af öllum óhreinindum. Líkaminn verður léttari og léttari og fer að rísa upp í himininn þyngdarlaus sem helíum, þyngdarkrafturinn losnar og formið umvafið ljósi hinnar ytri dýrðar sem maðurinn þekkti með föðurnum „í upphafi. “... Einstaklingurinn stígur því upp ekki í jarðneskum líkama heldur í dýrðlegum andlegum líkama þar sem líkamsformið breytist á svipstundu með algerri niðurdýfingu í hinn mikla Guðs-loga.

Í fyrirlestri sem hinn uppstigni meistar Rex gaf 2. október 1989, sagði hann okkur að þeir sem eru kallaðir til jarðneskrar uppstigningar hljóti að hafa haft margra þúsund ára undirbúning. Í dag stíga flestir upp sem hafa öðlast til þess hæfni frá innri sviðum eftir að sálin hefur yfirgefið efnislíkamann. Sálin öðlast sameiningu við hina voldugu ÉG ER-nærveru og verður varanleg frumeind í líkama Guðs alveg eins og hún gerir í uppstigningu efnislíkamans.

Skilmálar fyrir uppstigninguna

Purity, discipline and love are requirements for the ascension, for in these virtues the Law is satisfied: purity of consecration, of heart and mind and soul; discipline of motive and desire; transparent thoughts, feelings and acts, shining in the crystal-clear stream of consciousness flowing back to its Source.

Purity is the discipline of directing all of one’s energies in loving action. Purity is going all the way with Christ. It is ministering to the poor in spirit. It is healing the sick and raising the dead. It is submitting to the tests of the Great Initiator. It is surrendering totally and praying without ceasing.

To be pure in the discipline of the Law is to “love the Lord thy God” with one’s total being, to “love thy neighbor” as one in whom the Christ Self lives, and to love the Christ in every ascended being with enough devotion so that one can put behind him the things of the world and say, “What is that to me? I will follow thee!”

The ritual of the ascension is the goal for everyone who understands his reason for being. This initiation can and will come to anyone—even to a little child, when he is ready:

• when he has balanced his threefold flame
• when his four lower bodies are aligned and functioning as pure chalices for the flame of the Holy Spirit in the world of form
• when a balance of mastery has been achieved on all of the rays
• when he has attained mastery over sin, sickness and death and over every outer condition
• when he has fulfilled his divine plan through service rendered to God and man
• when he has balanced at least 51 percent of his karma (that is, when 51 percent of the energy given to him in all of his embodiments has either been constructively qualified or transmuted)
• and when his heart is just toward both God and man and he aspires to rise into the never-failing light of God’s eternally ascending Presence.

Uppstigningarferlið felur einnig í sér að ná vígslum sem gefnar eru í Uppstigningarmusterinu og í athvarfinu í Lúxor:

• the transmutation of the electronic belt
• the correct use of the chakras and the caduceus
• the raising of the Seed Atom (the Kundalini)
• and the building of the cone of fire for the transmutation of the last vestiges of one’s human creation.

Originally, the complete balancing of personal karma was required before a man could return to the heart of God. Every jot and tittle of the Law had to be fulfilled; every erg of energy he had misqualified throughout all of his incarnations had to be purified before he could ascend. Perfection was the requirement of the Law.

Now, however (thanks to the mercy of God dispensed by the Lords of Karma), the old occult law has been set aside. Those who have balanced only 51 percent of their debts to life can, by divine decree, be given the great blessing of the ascension. This does not mean that man can escape the consequences of his acts, nor does it imply that through the ascension he can evade any unfulfilled responsibilities. This dispensation does, however, enable man to obtain the freedom and perfection of the ascended state more quickly in order that he may from that plane of consciousness balance all remaining debts to life.

Then, when the Great Law has been fulfilled and 100 percent of the energies allotted to him since he came forth from the heart of God have been qualified with perfection, he can proceed on the high road of cosmic adventure and service in the eternally perfect reunion of man with God.

Til frekari upplýsinga

Serapis Bey, Dossier on the Ascension.

Sjá einnig

Listi yfir kosmískar verur og engla.

Heimildir

Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, Saint Germain On Alchemy: Formulas for Self-Transformation.

Pearls of Wisdom, 25. bindi, nr. 54, 30. desenber, 1982.

Pearls of Wisdom, 35. bindi, nr. 34, 23. ágúst, 1992.

Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, The Masters and the Spiritual Path, bls. 93–94.