Bódhisattva
Bódhisattva er Sanskrítarorð sem þýðir bókstaflega mannvera sem er bódhi (eða uppljómaður). Maður sem mun verða uppljómaður eða sá sem beinir öllum kröftum sínum og afli að því að verða uppljómaður. Bodhisattva er sá sem á í vændum að verða uppljómaður Búddha en hefur afsalað sér alsælu nirvana og gefið heit um að bjarga öllum guðsbörnum á jörðinni. Uppstiginn meistari eða óuppstiginn meistari getur verið bódhisattva.
Í Mahayana stefnu búddhadóms er markmið vegferðarinnar að verða bódhisattva. Vegi bódhisattva er almennt skipt í tíu stig sem kallast bhúmi. Bódhisattva leitast við að þroskast frá einu stigi til annars uns hann öðlast uppljómun.
The meaning of the word
Summarizing the bodhisattva ideal in Buddhism, Professors David Lopez and Steven Rockefeller write:
The Sanskrit term bodhisattva is composed of two words, bodhi and sattva. Bodhi is derived from the verbal root budh, meaning 'wake' so that bodhi is the state of being awake.
In the context of the Buddhist path, bodhi is the state of having awakened from the sleep of ignorance; it is enlightenment.
The second component of the term, sattva, can mean “sentient being,” in which case the compound bodhisattva would be read as “a being [seeking] enlightenment.”...
A second meaning of sattva is “mind” or “intention,” so that a Bodhisattva would be “one whose mind or intention is directed toward enlightenment.”...
Bodhisattvas are unwilling to be satisfied merely by securing their own liberation and, deeply moved by the sight of the sufferings of other sentient beings, feel compassion for them and determine to become Buddhas so as to be able to provide the maximum benefit to others.
The Bodhisattva thus vows to become a Buddha in order to free all beings in the universe from suffering regardless of how many beings there are or how many aeons this might require....
Thus, the Bodhisattva is said to have two aims: the welfare of all sentient beings and the achievement of Buddhahood.
A Bodhisattva will be endowed with inconceivable wisdom, compassion and power and knowledge of limitless methods for freeing beings from suffering.[1]
Geshe Wangyal skilgreinir bódhisattva sem
„Afsprengi sigurvegarans.“ Sá sem hefur heitið því að öðlast uppljómun með velferð allra lifandi vera í huga. Hugtakið bódhisattva vísar til þeirra sem eru á mörgum þroskastigum: frá þeim sem þrá uppljómun í fyrsta sinn til þeirra sem hafa raunverulega farið inn á Bódhisattva veginn. Hann þróast í gegnum tíu stig og nær hámarki í uppljómun, öðlast búddhadóm.[2]
The bodhisattva ideal
Búddhiski heimspekingurinn og vitringurinn Nagarjuna skilgreindi í bók sinni sem skrifað var um aðra öld hvað Bódhisattva er:
Innsta eðli allra bódhisattva er stórt kærleiksríkt hjarta og njóta allar tilfinningaverur góðs af kærleika hans. Þess vegna festa ekki allir Bódhisattvar sig við sæluvímuna sem skapast af margvíslegum aðferðum til andlegrar kyrrðar og innri friðar, girnast ekki ávöxt verðskuldaðra verka sinna sem geta aukið eigin hamingju ... .
Með sínu stóra kærleiksríka hjarta líta þeir á þjáningar allra vera, sem eru margvíslega pyntaðar í Avici helvíti vegna synda sinna — helvíti sem hefur óendanlegar takmarkanir og þar sem endalausar hringrásir eymdar eiga sér stað vegna alls kyns karma [sem tilfinningaverur fremja]. Bódhisattvar fullir meðlíðunar og kærleika þrá að þjást sjálfir fyrir sakir þessara vesalings vera.
En þeir þekkja vel þann sannleika að allar þessar margvíslegu þjáningar sem valda margvíslegum eymdum eru í einum skilningi hugarburður og óraunverulegar en í öðrum skilningi eru þær ekki svo ... .
Til þess að frelsa tilfinningaverur frá eymd eru allir Bódhisattvar innblásnir af miklum andlegum krafti og láta óþverrann ganga yfir sig sem fylgir fæðingum og dauða. Þó þeir lúti sjálfviljugir lögmálum fæðingar og dauða eru hjörtu þeirra laus við syndir, bindingar og höft. Þeir eru líkir þessum flekklausu, óflekkuðu lótusblómum sem vaxa úr mýri en óhreinkast samt af henni.
Hin stóru samúðarfullu hjörtu þeirra, sem eru kjarninn í veru þeirra, vanrækja aldrei þjáðar verur [í vegferð sinni til uppljómunar].[3]
Scholar Har Dayal writes:
The bodhisattva ideal reminds us of the active altruism of the Franciscan friars in the thirteenth century A.D. as contrasted with the secluded and contemplative religious life of the Christian monks of that period. The monk prayed in solitude: the friar “went about doing good.”...
Both the arhat [a Buddhist adept or saint] and the bodhisattva were unworldly idealists; but the arhat exhibited his idealism by devoting himself to meditation and self-culture, while the bodhisattva actively rendered service to other living beings.[4]
Bodhisattvas
Til frekari upplýsingar
Elizabeth Clare Prophet, Maitreya on Initiation
Heimildir
Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, Saint Germain On Alchemy: Formulas for Self-Transformation.
Elizabeth Clare Prophet, Maitreya on Initiation.
Elizabeth Clare Prophet, “The Age of Maitreya,” October 28, 1990.
- ↑ The Christ and The Bodhisattva, Donald S. Lopez, Jr. and Steven C. Rockefeller, eds., (New York: State University of New York Press, 1987), pp. 24, 25.
- ↑ Geshe Wangyal, þýð., The Door of Liberation (New York: Lotsawa, 1978), bls. 208.
- ↑ Daisetz Teitaro Suzuki, Outlines of Mahayana Buddhism (1907; endurútgáfa, New York: Schocken Books, 1963), bls. 292–94.
- ↑ Har Dayal, The Bodhisattva Doctrine in Buddhist Sanskrit Literature (New York: Samuel Weiser, Inc., 1932), p. 29.