Sameignarstefna kommúnismans
Í marxískum kenningum er jafnaðarstefna (sósíalismi) samfélagskerfi þar sem engin einkaeign er til staðar, kerfi þar sem ríkið á framleiðslutækin og stjórnar þeim. Sameignarstefna (kommúnismi) er alræðisstjórnkerfi þar sem einn valdboðsflokkur stjórnar framleiðslutækjum í eigu ríkisins með það yfirlýsta markmið að koma á ríkislausu samfélagi. Á lokastigi hefur ríkið hopað og efnahagslegum gæðum er dreift jafnt. Þau eru í sameiginlegri eigu og aðgengileg öllum eftir þörfum.
Í þessari kenningu er sósíalismi bráðabirgðaástand milli auðvaldshyggju (kapítalisma) og kommúnisma og einkennist af ójafnri dreifingu vöru og launa í samræmi við unnin verk. Kommúnismi er hvergi til og er kenning sem hefur aldrei virkað. Fyrrum Sovétríkin voru í raun sósíalísk ríki.
Þeir sem vilja framkvæma áætlun Guðs um hið sanna bræðralag mannsins ættu að viðurkenna að heimspeki heimskommúnismans er fölsuð eftirlíking gullaldarmenningar.
Upphaf
► Aðalgrein: Dialectical materialism
Kommúnismi í sinni nútímalegu mynd byggir á aðlögun Karl Marx á díalektískum sögurannsóknum Hegels. Marx lagði til að hægt væri að draga saman rannsókir á manninum til eingöngu efnislegra sjónarmiða og að efnahagskerfi væru aðalákvörðunarvaldið í samskiptum manna. Marx aðlagaði díalektíska rökfræði Hegels í yfirlýsingu sinni um að „saga allra samfélaga sem hingað til hafa verið til er saga stéttabaráttu,“[1]og hugmynd hans um að öll samfélagsskipan sem byggist á stéttaskiptingu beri með sér frjókorn eigin eyðileggingar uns stéttlaust samfélag verður til. Byltingin verður tæki til þess að koma því á fót í þessu skyni, ef þörf krefur.
Með hið stéttlausa samfélag að algjöru markmiði er sagan sögð leiða siðmenninguna að óumflýjanlegri gerð þar sem allur persónulegur, menntunarlegur, félagslegur og umhverfislegur munur er jafnaður í fyrirfram ákveðið ástand svokallaðs jafnréttis. Slíkt ástand myndi stöðva virkni karmalögmálsins. Þannig, að þegar öllu er á botninn hvolft myndi það útiloka tækifæri einstaklinga og þjóða til að taka andlegum framförum því karma er sannarlega hinn mikli kennari mannkyns.
Andlegar afleiðingar
Kommúnismi brýtur í bága við frelsi mannsins til að velja sér lífshætti, móta örlög sín eða verða það sem Guð ætlar honum að vera. Eina val hans er að gera sjálfan sig að verkfæri ríkisins. Hann verður að rjúfa sérstöðu sína og einstaklingseðli og endurbyggja sig síðan í samræmi við mynd ríkisins. Örlög hans eru að þjóna og vegsama ríkið.
Kommúnistaríkið, sem æðsti drottnari þegna sinna, kemur í veg fyrir að einstaklingurinn öðlist sjálfsfærni nema hann hafi óvenju sterkan baráttuanda. Kommúnistaríkið brýtur niður vilja hans, sköpunargáfu og sjálfsvirðingu hans — og umfram allt tækifæri hans til að skipa sér sess innan helgivaldsins til að fylla stöðu sína í mandölu gullaldarmenningar.
Kommúnistakenningin gerir ekki ráð fyrir því að maðurinn þróist andlega á meðan hann byggir grunninn að gullöldinni. Og síðast en ekki síst, hún afneitar tækifæri hans til að vinna úr karma sínu innan ramma hagkerfis sem gerir honum kleift að rísa í samræmi við eigin viðleitni.
Unless man is free to work out his salvation (his karma) with pain and suffering,[2] if necessary, there can be no real brotherhood. For brotherhood is based on the soul’s realization that “yes, I am my brother’s keeper—not because the state forces me to be, but because even as the Father is in me, so am I in every son of God.” Communism destroys the basic union of the soul between God and man, and between man and man. Thus, it cannot bring about true brotherhood under the Fatherhood of God.
Saint Germain hefur sagt:
If I should summarize ... the greatest dangers upon earth, I should say that in the macrocosmic sense it is undoubtedly World Communism—fed, ignited, increased by world monopoly capitalism and the banking houses. And secondly, I would say that the false hierarch of oneself, the dweller-on-the-threshold, is the greatest single threat to world freedom when we are dealing with that synthetic self of our best servants.[3]
Kristið bræðralag er móteitur við sameignarstefnuna
Meistarinn Morya gefur sitt álit:
It was due to the lack of Christian brotherhood in action that Communism was spawned upon the world scene. It will be the institution of a genuine and penetrating faith that crosses the lines of religious idealism, dogma, creed and class distinction that will prove to be the universally needed solvent to vitalize and magnify the expansion of world brotherhood.[4]
Alexander Gaylord and Chananda, speaking of a future “Community of the Spirit” where individual dignity will be upheld by the light of its own divinity, foretell that the time will come when
... Communistic and Socialistic doctrines will be stripped of their false veneer and revealed to be—as, in reality, they are—methods that were evolved humanly as the result of the intellectual rebellion on the part of their founders against their own personal karma.
The spiritual community of the enlightened will expound the real democracy of the new republic, wherein the nobility of life in its God-intended expression is its own acknowledged reward. No one will expect to be given honors or rights he does not deserve; neither will anyone expect to deny to others their just opportunity to expand their understanding, test their spirituality or pursue life, liberty and true happiness to the fullest.[5]
Sjá einnig
Til frekari upplýsinga
Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, The Path of Brotherhood, V. kafli, "Heimskommúnismi: Fölsun gullaldarmenningar."
DVD og hljóðdiskar The Seduction of Socialism and the Responsibility of Freedom.
Heimildir
Elizabeth Clare Prophet, 9. október, 1978.
Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, The Path of Brotherhood, bls. 101, 103–05.