Bodhisattwa
Termin sanskrycki oznaczający dosłownie istotę „bodhi” (lub oświecenia), istotę przeznaczoną do oświecenia lub taką, której energia i moc są skierowane ku oświeceniu. Bodhisattwa to ktoś, kto ma zostać Buddą, ale zrezygnował z błogości nirwany, ślubując zbawienie wszystkich dzieci Boga na ziemi.
W buddyjskiej szkole Mahajany, celem Ścieżki jest zostanie bodhisattwą. Ścieżka bodhisattwy jest ogólnie podzielona na dziesięć etapów, zwanych „bhumis”. Bodhisattwa dąży do przechodzenia od jednego etapu do drugiego, aż osiągnie oświecenie.
Geshe Wangyal definiuje bodhisattwa jako
„Potomstwo Zdobywcy”. Ten, który ślubował osiągnąć oświecenie dla dobra wszystkich żywych istot. Termin bodhisattwa odnosi się do tych na wielu poziomach: od tych, którzy po raz pierwszy zrodzili aspirację do oświecenia, aż po tych, którzy faktycznie wkroczyli na ścieżkę Bodhisattwy, która rozwija się przez dziesięć etapów i kończy się oświeceniem, osiągnięciem Stanu Buddy [1]
Buddyjski filozof i mędrzec Nagardżuna w swojej książce napisanej około II wieku zdefiniował, czym jest bodhisattwa:
Podstawową naturą wszystkich bodhisattwów jest wielkie kochające serce, a obiektem jego miłości są wszystkie czujące istoty. Dlatego wszyscy bodhisattwowie nie trzymają się błogiego smaku, który jest wytwarzany przez różne sposoby uspokojenia umysłu, nie pożądają owoców swoich chwalebnych czynów, które mogą zwiększyć ich własne szczęście...
Z wielkim kochającym sercem patrzą na cierpienia wszystkich istot, które są różnorodnie torturowane w Piekle Avici w konsekwencji swoich grzechów – piekle, którego granice są nieskończone i gdzie możliwe jest nieskończone koło nieszczęścia z powodu wszelkiego rodzaju karmy [popełnione przez czujące stworzenia]. Bodhisattwowie przepełnieni litością i miłością pragną cierpieć dla dobra tych nieszczęsnych istot.
Ale dobrze znają prawdę, że wszystkie te różnorodne cierpienia, powodujące różne stany nieszczęścia, są w pewnym sensie pozorne i nierzeczywiste, podczas gdy w innym sensie nie są takie ....
Dlatego wszyscy bodhisattwowie, aby wyzwolić czujące istoty z nieszczęścia, natchnieni są wielką energią duchową i mieszają się w brudzie narodzin i śmierci. Chociaż w ten sposób poddają się prawom narodzin i śmierci, ich serca są wolne od grzechów i przywiązań. Są jak te niepokalane, nieskalane kwiaty lotosu, które wyrastają z błota, ale nie są nim zanieczyszczone.
Ich wielkie współczujące serca, które stanowią esencję ich istnienia, nigdy nie pozostawiają cierpiących stworzeń za sobą [w ich podróży ku oświeceniu].[2]
Więcej informacji
Materiały źródłowe
Mark L. Prophet i Elizabeth Clare Prophet: „Saint Germain: o alchemii. Formuły przemiany samego siebie”