Serafar
[Hebreska; seraph, et, seraphim, ft] Þekkjast einnig sem serafasveitir. Englaregla sem helgar sér af hafa loga hreinleikans í brennidepli og gera hreint fyrir hásæti Guðs í rafrænum eldhringjum í kringum Meginsólina miklu og um allan algeim á sviðum efnis og anda.
Jústiníus er höfðingi serafasveitanna. Undir stjórn hans þjóna þeir fyrir altari Guðs í Meginsólinni miklu og uppstigningarloganum og uppstigningarmusterinu í Lúxor. Serafis Bey, yfirstjórnandi uppstigningarmustersins og chohan-meistari fjórða geislans var upphaflega af reglu serafanna.
Sýn Jesaja á seröfum
Jesaja sá „serafa“ [hebreska, „brennarar“, „brennandi“] standa fyrir ofan hásæti Drottins, hver og einn með sex vængi:
Serafar stóðu fyrir ofan hann. Hafði hver þeirra sex vængi: með tveimur huldu þeir ásjónu sína (frammi fyrir dýrð Drottins), með tveimur huldu þeir fætur sína (í lotningu frammi fyrir heilagleika Drottins) og með tveimur flugu þeir (hækkuðu sveiflutíðni hans til sviða Meginsólarinnar miklu, lækkuðu hans til sviða efnis og forms).[1]
Serafarnir vígja þjóna Drottins á jörðu og hreinsa og hreinka þá sem útvaldir eru til að vera þjónar hans – prestar, spámenn, boðberar o.s.frv. Jesaja fékk sjálfur serafíska vígslu sem hann lýsir líflega:
Þá flaug einn serafanna til mín. Hann hélt á glóandi koli sem hann hafði tekið af altarinu með töng. Hann snerti munn minn með kolinu og sagði: „Þetta hefur snortið varir þínar, sekt þín er frá þér tekin og friðþægt er fyrir synd þína."[2]
Hlutverk serafanna
Serafis Bey lýsir sýn sinni á seröfum í Dossier on the Ascension (Uppstigningarskjölunum):
Serafarnir komu og þeir voru eins og logandi eldrákir sem fóru í gegnum andrúmsloftið og ég vissi að þeir bjuggu yfir kosmískri gegndrægni. Eins og geimgeislar gátu þeir farið í gegnum líkamsgerð mannsins, í gegnum hugsanir hans og tilfinningar. Hvaða frásogsáhrif urðu eftir að serafarnir höfðu flogið í gegnum vitund mannsins og gegnsýrt hana?
Ég sá greinilega að frásogi var náð sem skildi eftir varanleg áhrif — frásog vegna tafarlausrar umbreytingar á öllu efni sem varð á vegi þeirra. Ég tók líka eftir því að áhrifin skildu eftir sig mikla hollustu við hinn hvíta eld, þrungna þrá eftir hreinleika.
Ég skynjaði að áhrifin vöruðu í vitund margra; og þó, ekki nema þau yrðu endurnærð eða hlytu viðtöku hjá þeim, annars myndu þau dofna í vitund þeirra eftir tiltölulega stuttan tíma því að sundrun þessara áhrifa myndi valda því að það sem eftir tórði af neistum serafanna myndu hverfa aftur til föðurhúsanna og yfirgefa hið ógestrisna skammtímaheimili þeirra. Forsendan fyrir því að viðhalda ávinningnum sem serafarnir veita er að tengja sig við þá.
Ég veit ekki um neinn kraft sem er háleitari til að aðstoða nokkurn mann við að stíga upp í ljósið en hin umbreytandi viðleitni til að öðlast hreinleika alheims-Krists sem serafískar hersveitit geisla frá sér. Í athvarfi okkar í Lúxor eru hugleiðingar um serafana mjög mikilvægur þáttur andlegrar kennslu okkar.
Jesús varði sjálfur miklum tíma í samfélagi við serafísku sveitirnar. Þetta þroskaði með honum æðri mátt til að reka út illa anda og ná valdi yfir ytra heimi formsins.
Möntruþulan sem serafarnir syngja án afláts fyrir hásæti Drottins er: „Heilagur, heilagur, heilagur er Drottinn allsherjar, öll jörðin er full af hans dýrð.“[3]
Sjá einnig
Jústiníus, Höfðingi serafasveitanna
Til frekari upplýsinga
Serapis Bey, Dossier on the Ascension, bls. 115–40.
Heimildir
Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, Saint Germain On Alchemy: Formulas for Self-Transformation.