26,092
edits
No edit summary |
No edit summary |
||
Line 4: | Line 4: | ||
Með því að hafa frjálsan vilja getur [[sálin]] valið að dvelja á sviði hins afstæða þar sem gott og [[illt]] eru afstæð sjónarhorn manns í tíma og rúmi; eða hún gæti valið svið hins algera þar sem hið góða er raunverulegt og hið illa er óraunverulegt og sálin lítur á Guð sem lifandi sannleika „augliti til auglitis“. Frjáls vilji þýðir að einstaklingurinn getur samþykkt eða hafnað hinni guðlegu ráðagerð, lögmálum Guðs og tækifærinu til að lifa í kærleiksvitund. | Með því að hafa frjálsan vilja getur [[sálin]] valið að dvelja á sviði hins afstæða þar sem gott og [[illt]] eru afstæð sjónarhorn manns í tíma og rúmi; eða hún gæti valið svið hins algera þar sem hið góða er raunverulegt og hið illa er óraunverulegt og sálin lítur á Guð sem lifandi sannleika „augliti til auglitis“. Frjáls vilji þýðir að einstaklingurinn getur samþykkt eða hafnað hinni guðlegu ráðagerð, lögmálum Guðs og tækifærinu til að lifa í kærleiksvitund. | ||
Guðs gjöf, hinn frjálsi vilji ber með sér ákveðið vitundarsvið sem kallast líftími, röð endurfæðinga og „og innan marka bólstaða mannanna.“<ref>Postulasagan 17:26.</ref> Sálin er þess vegna ekki aðeins bundin við tíma og rúm á því tímabili sem hún gerir tilraunir með frjálsan vilja heldur er hún líka takmörkuð við ákveðinn fjölda lífsferla. Í lok þessa tækifæris (skipt niður í daga, ár og víddir) ræður örlögum sálarinnar hvernig hún hefur notfært sér gjöf hins frjálsa vilja. | |||
Sálin sem hefur valið að vegsama hið guðlega Sjálf (Egó) (raunveruleikann) stígur upp í nærveru [[ÉG ER SÁ SEM ÉG ER]]. Sálin sem hefur valið að vegsama hið mannlega sjálf (óraunveruleikann) gengur í [[annan dauðann]],<ref>Rev. 20:6, 11–15; 21:8.</ref> Sjálfs-afneitandi vitund hennar veldur varanlegri sjálfs-útþurrkun; og öll orka hennar fer samtímis í gegnum hinn helga eld og er skilað aftur til hinnar [[miklu Meginsólar]] til endurskautunar. | Sálin sem hefur valið að vegsama hið guðlega Sjálf (Egó) (raunveruleikann) stígur upp í nærveru [[ÉG ER SÁ SEM ÉG ER]]. Sálin sem hefur valið að vegsama hið mannlega sjálf (óraunveruleikann) gengur í [[annan dauðann]],<ref>Rev. 20:6, 11–15; 21:8.</ref> Sjálfs-afneitandi vitund hennar veldur varanlegri sjálfs-útþurrkun; og öll orka hennar fer samtímis í gegnum hinn helga eld og er skilað aftur til hinnar [[miklu Meginsólar]] til endurskautunar. |
edits