14,757
edits
No edit summary |
No edit summary Tags: Mobile edit Mobile web edit |
||
Line 31: | Line 31: | ||
== Ódauðleiki náttúruveru líkamans == | == Ódauðleiki náttúruveru líkamans == | ||
Ólíkt öðrum [[náttúruverum]] nýtur náttúruvera líkamas eins konar ódauðleika. Hann er búinn til samtímis efnislíkama mannsins og verður hluti af sálarvitundinni sem þróast þegar hún öðlast reynslu á [[efnissviðinu]]. Á milli endurfæðinga sálarinnar samsamast náttúruvera líkamans hliðstæðum veruleika ljósvakasviðsins og hlýtur undirbúning með sálinni fyrir næstu endurholdgun. Endurnærð orku Krists-sjálfsins fyrir þá þjónustu sem framundan er, tekur náttúruvera líkamans á sig form hinnar stundum breytilegu pólunar – karlkyns eða kvenkyns – líkaman sem sálin mun taka sér bólstað í. | Ólíkt öðrum [[Special:MyLanguage/elemental|náttúruverum]] nýtur náttúruvera líkamas eins konar ódauðleika. Hann er búinn til samtímis efnislíkama mannsins og verður hluti af sálarvitundinni sem þróast þegar hún öðlast reynslu á [[Special:MyLanguage/Matter|efnissviðinu]]. Á milli endurfæðinga sálarinnar samsamast náttúruvera líkamans hliðstæðum veruleika ljósvakasviðsins og hlýtur undirbúning með sálinni fyrir næstu endurholdgun. Endurnærð orku Krists-sjálfsins fyrir þá þjónustu sem framundan er, tekur náttúruvera líkamans á sig form hinnar stundum breytilegu pólunar – karlkyns eða kvenkyns – líkaman sem sálin mun taka sér bólstað í. | ||
Náttúruvera líkamans öðlast ódauðleika aðeins þegar sálin ávinnur sér [[uppstigningu]]. Þar sem sálin hefur enga frekari þörf fyrir efnislíkama, þarf sálin ekki lengur þjónustu náttúruveru líkamans sem á sama hátt er leyst undan hringrás [[endurfæðinga]] og byrðar mennskra þyngsla. Eftir að hafa náð árangri sínum með þjónustu getur uppstiginn meistari haldið náttúruveru líkamans sem ódauðlegu hjálpartæki. Uppstignir [[tvíburalogar]], sem hver á slíkan vin, mynda andlegan fjórmenning. Hin ódauðlegu tengsl milli meistarans og liðsjáar hans eru án hliðstæðu í mennskum vettvangi nema kannski í samjöfnuð við tryggð Damóns og Pýþías i grískum goðsögnum. | Náttúruvera líkamans öðlast ódauðleika aðeins þegar sálin ávinnur sér [[uppstigningu]]. Þar sem sálin hefur enga frekari þörf fyrir efnislíkama, þarf sálin ekki lengur þjónustu náttúruveru líkamans sem á sama hátt er leyst undan hringrás [[endurfæðinga]] og byrðar mennskra þyngsla. Eftir að hafa náð árangri sínum með þjónustu getur uppstiginn meistari haldið náttúruveru líkamans sem ódauðlegu hjálpartæki. Uppstignir [[tvíburalogar]], sem hver á slíkan vin, mynda andlegan fjórmenning. Hin ódauðlegu tengsl milli meistarans og liðsjáar hans eru án hliðstæðu í mennskum vettvangi nema kannski í samjöfnuð við tryggð Damóns og Pýþías i grískum goðsögnum. |
edits