Aton/is: Difference between revisions

Revision as of 12:04, 3 May 2024

Other languages:

Fyrir 33 öldum þekkti Ikhnaton þann eina Guð í andlegu sólinni á bak við líkamlegu sólina og hann kallaði þennan Guð „Aton“. Ikhnaton sá fyrir sér hið óendanlega, Aton, sem guðlega veru „skýrt aðgreind frá líkamlegri sólinni“ en birtist samt í sólarljósinu. Ikhnaton bar virðingu fyrir „hitanum sem er í sólinni,“ eins og hann sá að hann væri hinn lífsnauðsynlegi hiti sem fylgdi öllu lífi. Ikhnaton bjó til tákn sem sýndi Aton sem gyllta hringlaga skífu sem frávikandi geislar geisluðu frá. Hann var vandlega að benda á að sólskífan sjálf væri ekki Guð heldur aðeins tákn Guðs. Hver víkjandi geisli, eða geisli, endaði í hendi sem teygði sig yfir hvern mann til blessunar.

For more information

Elizabeth Clare Prophet, Ikhnaton: Messenger of Aton (DVD).

Sources

Pearls of Wisdom, vol. 41, no. 49.

@@ Line 1: / Line 1: @@
 <languages />
-Thirty-three centuries ago, [[Ikhnaton]] recognized the one God in the spiritual sun behind the physical sun, and he called this God “Aton.” Ikhnaton visualized the Infinite One, Aton, as a divine being “clearly distinguished from the physical sun” yet manifest in the sunlight. Ikhnaton gave reverence to the “heat which is in the Sun,” as he saw it to be the vital heat that accompanied all life. Ikhnaton created a symbol that depicted Aton as a golden circular disk from which diverging beams radiated. He was careful to point out that the solar disk itself was not God but only a symbol of God. Each diverging beam, or ray, ended in a hand extending over every person as a blessing.
+Fyrir 33 öldum þekkti [[Ikhnaton]] þann eina Guð í andlegu sólinni á bak við líkamlegu sólina og hann kallaði þennan Guð „Aton“. Ikhnaton sá fyrir sér hið óendanlega, Aton, sem guðlega veru „skýrt aðgreind frá líkamlegri sólinni“ en birtist samt í sólarljósinu. Ikhnaton bar virðingu fyrir „hitanum sem er í sólinni,“ eins og hann sá að hann væri hinn lífsnauðsynlegi hiti sem fylgdi öllu lífi. Ikhnaton bjó til tákn sem sýndi Aton sem gyllta hringlaga skífu sem frávikandi geislar geisluðu frá. Hann var vandlega að benda á að sólskífan sjálf væri ekki Guð heldur aðeins tákn Guðs. Hver víkjandi geisli, eða geisli, endaði í hendi sem teygði sig yfir hvern mann til blessunar.
 == See also ==