Serafar
[Hebreska, Seraph et., seraphim, ft.] Þekkjast einnig sem serafasveitir. Englaregla sem helgar sér af hafa loga hreinleikans í brennidepli og gera hreint fyrir hásæti Guðs í rafrænum eldhringjum í kringum Meginsólina miklu og um allan algeim á sviðum efnis og anda.
Jústiníus er höfðingi serafasveitanna. Undir stjórn hans þjóna þeir við altari Guðs í Meginsólinni miklu og við uppstigningarlogann og uppstigningarmusterið í Lúxor. Serafis Bey, yfirstjórnandi uppstigningarmustersins og chohan-meistari fjórða geislans var upphaflega af reglu serafanna.
Sýn Jesaja á seröfum
Jesaja sá „serafa“ [hebreska, „brennarar“, „brennandi“] standa fyrir ofan hásæti Drottins, hver og einn með sex vængi:
Serafar stóðu fyrir ofan hann. Hafði hver þeirra sex vængi: með tveimur huldu þeir ásjónu sína (frammi fyrir dýrð Drottins), með tveimur huldu þeir fætur sína (í lotningu frammi fyrir heilagleika Drottins) og með tveimur flugu þeir (hækkuðu sveiflutíðni hans til sviða Meginsólarinnar miklu, lækkuðu hans til sviða efnis og forms).[1]
Serafarnir vígja þjóna Drottins á jörðu og hreinsa og hreinka þá sem útvaldir eru til að vera þjónar hans – prestar, spámenn, boðberar o.s.frv. Jesaja fékk sjálfur serafíska vígslu sem hann lýsir líflega:
Þá flaug einn serafanna til mín. Hann hélt á glóandi koli sem hann hafði tekið af altarinu með töng. Hann snerti munn minn með kolinu og sagði: „Þetta hefur snortið varir þínar, sekt þín er frá þér tekin og friðþægt er fyrir synd þína.[2]
Hlutverk serafanna
Serafis Bey lýsir sýn sinni á seröfum í Dossier on the Ascension (Uppstigningarskjölin):
Serafarnir komu og þeir voru eins og logandi eldrákir sem fóru í gegnum andrúmsloftið og ég vissi að þeir bjuggu yfir kosmískri gegndrægni. Eins og geimgeislar gætu þeir farið í gegnum holdafar mannsins, í gegnum hugsanir hans og tilfinningar. Hvaða áhrif urðu eftir eða hvaða frásogi var náð við gegndrægni þegar serafarnir flugu í gegnum vitund mannsins?
Ég sá greinilega að frásogi var náð og áhrif urðu eftir - frásog vegna tafarlausrar umbreytingar á öllu efni sem kom nálægt braut þeirra. Ég tók líka eftir að áhrifin skildu eftir sig mikla hollustu við hinn hvíta eld, þrungin þrá eftir hreinleika.
I perceived that this quality lingered within the consciousness of many; and yet, unless it was fed or accepted by them, its decay rate in their consciousness would be of relatively short term, for a disassociation of these ideas would cause the lingering sparks of the seraphim to pursue the parent body and leave their temporarily unwelcome home. Affinitizing with the consciousness of the seraphim is tantamount to retaining the benefits of the seraphic hosts.
I know of no power more valiantly capable of assisting anyone into his own ascension in the light than the transmutative efforts toward Cosmic Christ purity that are emitted by the seraphic hosts. In our retreat at Luxor, the meditations upon the seraphim are a very important part of our spiritual instruction.
Jesus himself spent a great deal of time in communion with the seraphic hosts. This developed in him the superior power whereby he could cast out demons and take dominion over the outer world of form.
The mantra of the seraphim that they chant without ceasing before the throne of the Lord is: “Holy, holy, holy is the Lord of hosts: the whole earth is full of his glory.”[3]
Sjá einnig
Jústiníus, Höfðingi serafasveitanna
Til frekari upplýsinga
Serapis Bey, Dossier on the Ascension, bls. 115–40.
Heimildir
Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, Saint Germain On Alchemy: Formulas for Self-Transformation.