Kerúbi
(flt. Kerúbar) aðili í reglu englavera sem hefur helgað sér útvíkkun og verndun kærleikslogans með sverði og dómi rúbíngeisans og Heilags anda. Þess vegna setti Guð Kerúbana „fyrir austan Eden (hlið Krists-vitundarinnar) og loga hins sveipanda sverðs sem snýr á allar hliðar til að gæta vegarins að lífsins tré.“[1]
Jafnvel svo fyrirskipaði Drottinn Móse að móta kerúba úr gulli sem brennipunkta þessara sönnu verndarengla náðarstóls sáttmálsarkarinnar.[2] Venju samkvæmt dvaldi Guð á milli kerúba og talaði við Móse úr náðarstólnum – frá altari Ég ER-nærverunnar, en lögmál þess, grafið á steintöflur, var borið í örkina þaðan frá í göngu þeirra í eyðimörkinni.
David describes the LORD riding upon a cherub, flying upon the wings of the wind.[3] Ezekiel portrays the cherubim as four-winged, four-faced creatures accompanied by whirling wheels.[4] The cherub may be identified with the winged karibu, “intercessor” in Mesopotamian texts, portrayed as a sphinx, griffin, or winged human creature. Throughout cosmos, the wise and strong cherubim are found in manifold aspects of service to God and his offspring.
The cherubim guard the flame of the ark of the covenant between God and man, focused in the Great Central Sun. They keep the way of the Tree of Life, both in the City Foursquare and in every son and daughter of God. “And they rest not day and night, saying, Holy, holy, holy, Lord God Almighty, which was, and is, and is to come.”[5]
Heimildir
Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, Saint Germain On Alchemy: Formulas for Self-Transformation.
Mark L. Prophet and Elizabeth Clare Prophet, The Masters and the Spiritual Path.